Ο Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών, κ. Νίκος Ξυδάκης, ξεκίνησε την τοποθέτησή του στη συνεδρίαση του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων της ΕΕ που πραγματοποιήθηκε σήμερα στις Βρυξέλλες με την εξής διαπίστωση: «Μετά το αποτέλεσμα της Μπρατισλάβα, το οποίο είναι ένας συμβιβασμός, αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε μπροστά σε ένα ορόσημο. Είναι η σύνοδος του Μαρτίου στη Ρώμη, για τα 60 χρόνια της Συνθήκης της Ρώμης, του ευρωπαϊκού σχεδίου ενοποίησης. Έχουμε επομένως την υποχρέωση να κάνουμε έναν απολογισμό και να αρχίσουμε να συγκροτούμε ένα σχέδιο. Τα θέματα που θέτει η Προεδρία σήμερα είναι σημαντική αφορμή για να διαπιστώσουμε ότι κάποιοι μηχανισμοί υλοποίησης αποφάσεων δεν είναι λειτουργικοί. Ειδικά στο βαθμό που γίνονται απωθητικοί για τους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν γινόμαστε πειστικοί στους πολίτες μας».
«Η διαχείριση του προσφυγικού ήταν ένα τέτοιο δείγμα», συνέχισε ο κ. ΑΝΥΠΕΞ. «Ήταν ένα crash test τα τελευταία χρόνια: το 2014, όταν το αντιμετώπιζε μόνη της η Ιταλία, το 2015 που το αντιμετώπιζε μόνη της η Ελλάδα και βαθύτερα, το 2004 και 2005 όταν το αντιμετώπιζε η Ισπανία μόνη της. Κανένα από αυτά τα μεγάλα, ιστορικά, παγκόσμια προβλήματα, που συζητιούνται στη Νέα Υόρκη αυτή τη στιγμή, τόσο στη Σύνοδο του ΟΗΕ, όσο και στη Σύνοδο που προσκαλεί ο Πρόεδρος Ομπάμα, δεν μπορούν να λυθούν από ένα κράτος-μέλος μόνος του».
Ο κ. Ξυδάκης συμφώνησε με τις τοποθετήσεις των ομολόγων του της Σουηδίας, Πορτογαλίας, Γερμανίας και Ιταλίας για τον βαθμό προσήλωσης των κρατών-μελών στην υλοποίηση των κοινών αποφάσεων. «Υπάρχει πολύ μικρή αφοσίωση στο να υλοποιήσουμε τις κοινές αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, αποφάσεις που συμφωνούν οι 28 εταίροι και στη συνέχεια κάποιοι αποφεύγουν να τις εφαρμόσουν, επικαλούμενοι διάφορους λόγους ή απλώς αδρανούν. Ο δε όρος “ελαστική αλληλεγγύη”, που ακούγεται τις τελευταίες εβδομάδες, είναι ένα είδος σιωπηρής αναθεώρησης των ιδρυτικών συνθηκών της Ένωσης. Ας το σκεφτούμε σοβαρά. Να συζητήσουμε, ναι, αλλά δεν μπορούμε να αμφισβητούμε τον ιδρυτικό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η αλληλεγγύη, η αναλογικότητα, ο επιμερισμός ευθυνών, είναι συνομολογημένα και συμπεφωνημένα από τη πρώτη στιγμή της εισόδου μας στην Ένωση. Δεν μπορούμε να τα βάζουμε διαρκώς στο τραπέζι για να κάνουμε παιχνίδι εντυπώσεων για εσωτερική κατανάλωση».
Ο κ. ΑΝΥΠΕΞ ανέφερε, συγκεκριμένα, τις κατευθύνσεις που θα έπρεπε να έχει η Ένωση ως προς την αντιμετώπιση του προσφυγικού/μεταναστευτικού ζητήματος:
«Αυτό που χρειάζεται η Ε.Ε. στη μεγάλη ιστορική πρόκληση της μετακίνησης πληθυσμών, που εκφράζεται είτε με την προσφυγική κίνηση λόγω πολέμων είτε με τη μεταναστευτική κίνηση, είναι ένα συνεκτικό ευρωπαϊκό σχέδιο μακράς πνοής. Ένα σχέδιο που θα περιλαμβάνει:
• Τη φύλαξη των συνόρων, για την οποία έγινε μια καλή δουλειά την περασμένη χρονιά με την ευρωπαϊκή συνοριοφυλακή – ακτοφυλακή.
• Ένα κοινό ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου, πρόταση που έχει ακουστεί από ηγέτες ευρωπαϊκών χωρών. Ένα σύστημα που θα βασίζεται σε ένα νέο, δίκαιο και βιώσιμο κανονισμό Δουβλίνου.
• Ένα ευρωπαϊκό σύστημα επιστροφών για να μπορούμε όλοι μαζί να ενώνουμε τις δυνάμεις μας και την πειθώ μας, ώστε να γίνονται οι επιστροφές νόμιμα, αποτελεσματικά και γρήγορα.
• Ένα κοινό πλαίσιο για την ενσωμάτωση όσων επιλέγονται να μείνουν, με ανταλλαγή εμπειριών. Υπάρχει πλούσια εμπειρία, ειδικά στη Γερμανία, στη Σουηδία, στην Ολλανδία, τη Δανία, η οποία πρέπει να μεταφερθεί και στις χώρες που δεν την έχουν και να ενισχυθεί.
• Επιπλέον να υπάρξει επιμονή και συνέπεια στην υποστήριξη των αποφάσεων που έχουμε πάρει όπως για παράδειγμα στη Σύνοδο της Βαλέτας με τα Αφρικανικά κράτη: ότι θα υποστηρίξουμε αποφασιστικά τις χώρες προέλευσης και τις χώρες διέλευσης μεταναστών και προσφύγων».
Καταλήγοντας στην κεντρική του τοποθέτηση, ο κ. Ξυδάκης επεσήμανε την κρισιμότητα της περιόδου και τόνισε πως η Ευρώπη βρίσκεται ενώπιον μιας ιστορικής ευθύνης και ευκαιρίας. «Ας αρχίσουμε να υλοποιούμε αυτά που συμφωνούμε. 500 εκατομμύρια ευρωπαίοι πολίτες στην Ε.Ε. παρακολουθούν αυτά που συναποφασίζουμε και δεν εφαρμόζουμε. Το αποτέλεσμα είναι διαλυτικές τάσεις και κατασυκοφάντηση των αξιών της Ένωσης και των αξιών των δημοκρατιών μας. Ενόψει του μεγάλου συμβολικού ορόσημου των 60 ετών από τη Συνθήκη της Ρώμης, θα πρέπει να προσηλωθούμε σε αυτές τις σκέψεις».
Σε επιμέρους παρεμβάσεις του, ο ΑΝΥΠΕΞ αναφέρθηκε:
• Στην στρατηγική καταπολέμησης της ανεργίας, νεανικής και μακροχρόνιας, τονίζοντας ότι «η ανεργία δεν είναι ένας ακόμη αριθμός, είναι ο σημαντικότερος κοινωνικός δείκτης».
• Στην ενίσχυση του κοινωνικού πυλώνα και του κόσμου της εργασίας με αναφορά στα λόγια του Ζαν Κλωντ Γιουνκέρ για την ανάγκη κοινωνικής Ευρώπης και
• Στη διασύνδεση των ευρωπαϊκών δικτύων πληροφοριών για βέλτιστη διαλειτουργικότητα.
Στην ημερήσια διάταξη του Συμβουλίου περιλαμβάνονταν, μεταξύ άλλων, η προετοιμασία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Κορυφής που θα πραγματοποιηθεί τον Οκτώβριο στις Βρυξέλλες, ο έλεγχος της εφαρμογής των συμπερασμάτων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Ιουνίου, η ενδιάμεση αναθεώρηση του Πολυετούς Δημοσιονομικού Πλαισίου, καθώς και νομοθετικός σχεδιασμός. Το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων αποτελείται από τους αρμόδιους για θέματα Ευρωπαϊκής Ένωσης Υπουργούς όλων των κρατών-μελών και, μεταξύ άλλων, συντονίζει τις προπαρασκευαστικές εργασίες για τις Συνόδους Κορυφής με πρώτη αυτή της 20ής Οκτωβρίου 2016.
20 Σεπτεμβρίου, 2016