Deklaratë e Kryeministrit z Aleksis Cipras për rezultatin e referendumit britanik

Pa diskutim që sot është një ditë e vështirë për Europën. Përpjekja për  integrimin europian  mori një goditje  të rëndë.
Vendimi i popullit britanik është i respektueshëm , por ai po vërteton një  krizë të thellë politike, krizë identiteti dhe strategjie për Europën.
Dhe ky rezultat nuk erdhi si një rrufe në qiell të pastërt. Mesazhet ishin dërguar prej kohësh  dhe prej  drejtimeve të shumta dhe të ndryshme. Rritja shpërthyese që njohu ekstremi i djathtë  dhe forcat nacionaliste në Europën Veriore dhe Qëndrore  e kishin parathënë një  zhvillim të tillë negativ.
Opsionet ekstreme  të masave shtrënguese  zgjeruan hendekun e pabarazive, si ndërmjet  vendeve  të Europës Veriore dhe  asaj Jugore, ashtu dhe brënda vetë vendeve europiane.
Këtu ndikoi edhe  menaxhimi a la carte i krizës së refugjatëve, kufijtë e mbyllura, gardhet dhe  veprimet e njëanshme.
Mospranimi i ndarjes së përgjegjësive  dhe të detyrimeve , si kundrejt krizës  së borxheve  ashtu edhe për krizën e refugjatëve, kishin dhënë ndërkohë sinjalin e një krize  të zgjeruar  të nismës europiane.
Sot të gjithë e kemi për detyrë të shqetësohemi. Së pari  dhe kryesorja, të pyesim veten:
Cili është shkaku i lindjes së krizës europiane?
Kush është përgjegjës për përhapjen  e nacionalizmit dhe  të ekstremit të djathtë, të cilët përbëjnë  majën e shpatës së izolacionistëve? 
Defiçiti i demokracisë, imponimi i dhunshëm i opsioneve të padrejta antipopullore, stereotipet  përçarëse që e ndajnë Europën  në Veriun punëdashës  dhe  të arësyeshëm  dhe  në Jugun  gjoja dembel dhe mosmirënjohës, kishin si përfundim një  përçarje të thellë politike dhe shoqërore.
Popujt  në vendet e Europës  Veriore mendojnë se po paguajnë për shpërdorimet e vendeve të Europës Jugore, ndërsa popujt në vendet e Europës Jugore  me të drejtë mendojnë  se  Veriu nuk po tregohet solidar, por i penalizon. Kështu që hendeku po thellohet  vazhdimisht.
Në këtë mënyrë, ndjesia e përspektivës së përbashkët   dhe të së ardhmes së përbashkët  të popujve europianë,  ia lëshojnë vendin  kthimit  tek gjoja siguria e llogoreve nacionale. Tek izolimi kombëtar. Por kjo është një rrugë pa krye.
Referendumi britanik, ose do të jetë alarmi i rizgjimit nga gjëndja prej somnambuli që po ecën në boshllëk, ose do të jetë fillimi i një  rrugëtimi  shumë të

rrezikshëm dhe rrëshqitës për popujt tanë.
Dhe pikërisht për këtë arësye, ne na duhet që të ndryshojmë menjëherë kurs, na duhen ndryshime  të thella, demokratike  dhe përparimtare në Europë. Na duhet të ndryshojmë koncepte, mentalitete  dhe në fund, të ndryshojmë edhe politikat.
Dhe këtë duhet ta bëjmë që të ngremë një gardh  përballë euroskepticizmit dhe ekstremit të djathtë, që të ringrejmë edhe një herë themelet e Europës mbi parimet e demokracisë, të lirisë, të barazisë  dhe të solidaritetit.
Na duhet më shumë se kurrë një kundërsulm i madh  i forcave përparimtare europiane që t’i thotë ‘’ ndal ‘’  marshimit të ekstremit të djathtë dhe të nacionalizmi

t, të cilët gjejnë terren pjellor  në kushtet  që u krijuan prej masave shtrënguese  dhe veprimtarisë së shfrenuar të tregjeve.
Kemi nevojë  për një aleancë  të madhe përparimtare, me qëllim që Europa të rigjejë vrullin e saj, të rigjejë vlerat mbi të cilat u krijua  dhe që e bënë që të zinte një vend të dukshëm në botën e sotme: Mbrojten e punës, përkrahjen e shtetit social, solidaritetin europian, mbrojtjen  e të drejtave  personale dhe shoqërore.
Sepse këto ditë u vërtetua që mendimet fodulle dhe arrogante të  burokratëve  jo vetëm që nuk emocionojnë, por përkundrazi, i irritojnë  popujt europianë.
Pikërisht pra, për këtë arësye, ne na duhet  urgjentisht një vizion i ri dhe një start i ri  për Europën e Bashkuar. Një vizion i ri,  jo për më pak  Europë . Por  jo ama edhe për një Europë më shumë autarkike, më shumë të centralizuar.
Ne na duhet një vizion  i ri  për një Europë më të mirë. Për një Europë sociale dhe demokratike, për një Europë, në të cilën politika do të rimarrë  prej  ekonomisë dhe prej burokratëve, frenat e drejtimit.
Kemi nevojë për një Europë, në të cilën popujt e saj do të kenë fjalën e fundit dhe sovrane. Pikërisht për këtë Europë, ia vlen që të luftojmë. Sepse ia vlen që të luftojmë  dhe të përpiqemi për të ardhmen tonë të përbashkët.