Απάντηση στην Κοινοβουλευτική Ερώτηση υπ’ αριθμ. 2806/25.10.2018 Βουλευτή κ. Νικόλαου Ι. Νικολόπουλου.

Ως γνωστόν, το 1991 η πΓΔΜ ανακήρυξε την ανεξαρτησία της στα όρια ακριβώς της εδαφικής επικράτειας που καταλάμβανε εντός Γιουγκοσλαβίας η αποκαλούμενη «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας».

Η ελληνογιουγκοσλαβική μεθόριος, συμπεριλαμβανομένης της μεθορίου στις λίμνες Μεγάλη Πρέσπα και Δοϊράνη, καθορίσθηκε με Πρακτικό (Proces Verbal) το οποίο υπεγράφη στο Βελιγράδι την 3 Αυγούστου 1913 μεταξύ του Έλληνα Πρωθυπουργού, Ελευθερίου Βενιζέλου, και του Σέρβου Πρωθυπουργού Pachitch.

Περαιτέρω, στις 17 Δεκεμβρίου 1958, συνάφθηκε στη Θεσσαλονίκη, μεταξύ της Ελλάδας και της Γιουγκοσλαβίας, Συμφωνία για την προστασία, συντήρηση και ανανέωση των οροσήμων (χερσαίων και πλωτών) επί των Ελληνογιουγκοσλαβικών συνόρων.

Η βόρεια γειτονική χώρα συγκαταλέγεται από την άποψη του Διεθνούς Δικαίου στα «διάδοχα Κράτη» της πρώην Γιουγκοσλαβίας.

Η διάλυση της Ομόσπονδης Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας και η διαδοχή σε αυτήν, σε ό, τι αφορά το νομικό καθεστώς της μεθορίου γραμμής με την Ελλάδα, της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, δεν συνεπάγεται τον τερματισμό της ισχύος ή την επαναδιαπραγμάτευση των διμερών κειμένων Ελλάδας-Γιουγκοσλαβίας με τα οποία καθορίσθηκε η ελληνογιουγκοσλαβική μεθόριος. Σύμφωνα με πάγια αρχή του εθιμικού διεθνούς δικαίου, η οποία επαναλαμβάνεται και στο Άρθρο 11 της πολυμερούς Συνθήκης της Βιέννης του 1978, σε περίπτωση διαδοχής Κρατών δεν επηρεάζεται η ισχύς διεθνών συνθηκών οι οποίες καθορίζουν σύνορα.

Η αρχή αυτή επιβεβαιώθηκε και στις διμερείς σχέσεις Ελλάδας-πΓΔΜ, καθώς η Ενδιάμεση Συμφωνία του 1995 προβλέπει, στο άρθρο 2 αυτής, ότι τα Μέρη επιβεβαιώνουν την υπάρχουσα μεθόριο ως ένα διαρκές (enduring) και απαραβίαστο διεθνές σύνορο.

Ο Αναπληρωτής Υπουργός

Γιώργος Κατρούγκαλοςa

6 Νοεμβρίου, 2018