1. Ως προς το ενδεχόμενο προσφυγής της χώρας μας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης (ΔΔΧ) για την μη εφαρμογή από πλευράς Τουρκίας του αρ. 14 της Συνθήκης της Λωζάννης σχετικώς με το καθεστώς διοικητικής αυτονομίας της Ίμβρου και της Τενέδου παραπέμπω τον ερωτώντα στην απάντηση μου στην υπ’ αριθμό 2180 ερώτησή του για το ίδιο θέμα (έγγραφο ΥΠΕΞ Α.Π. 21/436/499 από 10/1/2017) και ιδιαίτερα στο σημείο 2, καθώς και στο σημείο 4 αναφορικώς με τις σχετικές δημόσιες δηλώσεις μου.
2. Ως προς το σκέλος της ερώτησης σχετικώς με τα μειονοτικά δικαιώματα επισημαίνεται ότι τελευταία ως ειδικότερη έκφανση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εν γένει, καλύπτονται σήμερα από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, και το δικαιοδοτικό μηχανισμό αυτής, δηλαδή, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, η νομολογία του οποίου δεσμεύει και την Τουρκία. Το τελευταίο επιλαμβάνεται της εξέτασης των θεμάτων αυτών μετά από έγερση ατομικών προσφυγών από τα ενδιαφερόμενα άτομα και οργανώσεις. Η διαδικασία των προσφυγών αυτών έχει αποδειχθεί στην πράξη πολύ πιο αποτελεσματική από την άσκηση μιας κρατικής προσφυγής για τα ίδια θέματα, η οποία ενέχει πάντα τον κίνδυνο να πολιτικοποιήσει ζητήματα που εμπίπτουν στη σφαίρα προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
22 Μαΐου, 2017