Η κοινή αλιευτική πολιτική ανήκει πλέον στις αποκλειστικές αρμοδιότητες της E.E. Ως εκ τούτου τα κράτη-μέλη δεν δύνανται να συνάπτουν διμερείς διακρατικές συμφωνίες με τρίτες χώρες σε θέματα διατήρησης και διαχείρισης ιχθυαποθεμάτων. Αντιθέτως, δεσμεύονται από τις συμφωνίες που συνάπτει η ίδια η Ε.Ε. Το ενωσιακό δε δίκαιο αλιείας έχει εφαρμογή μόνο εντός των χωρικών υδάτων των κρατών-μελών, όπως τα τελευταία τα οριοθέτησαν. Αξίζει, μάλιστα, να σημειωθεί ότι κατά παρέκκλιση από τη γενική κοινοτική αρχή της ελεύθερης πρόσβασης, οι αλιείς κάθε κράτους-μέλους αλιεύουν κατ' αποκλειστικότητα εντός των χωρικών τους υδάτων.
Όσον αφορά το ζήτημα της αλιείας στα διεθνή ύδατα, επισημαίνεται ότι τόσο η χώρα μας, όσο και η Τουρκία, είναι συμβαλλόμενα μέρη στη Σύμβαση του Οργανισμού για τα Τρόφιμα και τη Γεωργία (FAO), με την οποία συστάθηκε η Γενική Επιτροπή Αλιείας για τη Μεσόγειο (ΓΕΑΜ), η οποία κυρώθηκε νομοθετικά με τον Ν. 3024/2002 (ΦΕΚ 147 Α΄). Η Σύμβαση αυτή προβλέπει στο άρθρο 3 παρ. 1 στοιχείο β΄ αυτής ότι η ΓΕΑΜ συστήνει μέτρα για τη διατήρηση και ορθολογική διαχείριση των αλιευμάτων. Στα μέτρα αυτά περιλαμβάνεται, σύμφωνα με την ανωτέρω διάταξη, και ο καθορισμός ανοικτών και κλειστών αλιευτικών περιόδων και περιοχών. Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 5 παρ. 2 της Σύμβασης, τα μέρη σε αυτήν αναλαμβάνουν να υλοποιήσουν τις εν λόγω συστάσεις, μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας υιοθέτηση τους.
Σε ότι αφορά ειδικότερα το περιεχόμενο των συστάσεων, τις οποίες υιοθετεί η ΓΕΑΜ, καθώς και των μέτρων, τα οποία περιέχονται στην από 16.05.2014 Υπουργική Απόφαση, σημειώνουμε ότι πρόκειται για ζητήματα αρμοδιότητας του συνερωτώμενου Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
Ως προς το ζήτημα δε της παραβατικής συμπεριφοράς τουρκικών αλιευτικών σκαφών εντός εθνικών χωρικών υδάτων, παραπέμπουμε σε παλαιότερη απάντησή μας στην κοινοβουλευτική ερώτηση υπ’ αριθμ. 5679 από 24.01.2014, απάντηση, η οποία διεβιβάσθη προς τη Βουλή των Ελλήνων με το υπ’ αριθμ. Α.Π. 7550/ΑΣ 6903 από 12.02.2014 έγγραφό μας.
11 Ιουλίου, 2014