1. Το ζήτημα της κήρυξης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) από την Ελλάδα δεν εξετάζεται μεμονωμένα, αλλά στο ευρύτερο πλαίσιο της θέσπισης θαλασσίων ζωνών και της εφαρμογής της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (1982). Είναι διακηρυγμένη θέση της ελληνικής Κυβέρνησης ότι τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας σε θαλάσσιες ζώνες, που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο, είναι αναφαίρετα και εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια της χώρας μας να τα ασκήσει με υπευθυνότητα και σύνεση, όποτε το κρίνει σκόπιμο, έχοντας σαν γνώμονα τη διασφάλιση και προώθηση των εθνικών συμφερόντων.
2. Η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών με όλα τα γειτονικά κράτη αποτελεί στρατηγική πολιτική επιλογή της χώρας. Η Ελλάδα βρίσκεται σε διαδικασία διαβουλεύσεων με τα εν λόγω κράτη για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών, συμπεριλαμβανομένης και της ΑΟΖ. Παράλληλα έχει κοινοποιήσει στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών τα εξωτερικά όρια της υφαλοκρηπίδας και μελλοντικής ΑΟΖ, που έχουν καθορισθεί με το νόμο 4001/2011.
3. Η θέσπιση ΑΟΖ στον ελληνικό θαλάσσιο χώρο αποτελεί κυριαρχικό δικαίωμα το οποίο η χώρα μας θα ασκήσει στον κατάλληλο χρόνο, συνεκτιμώντας τις γενικότερες συνθήκες, καθώς και τις εν εξελίξει διαπραγματεύσεις με όμορες χώρες. Το Υπουργείο Εξωτερικών έχει επανειλημμένα επισημάνει ότι, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, τα κυριαρχικά δικαιώματα μας επί της υφαλοκρηπίδας υφίστανται εξ υπαρχής ("ab initio") και αυτοδικαίως ("ipso facto"), ανεξαρτήτως κατοχής ή ρητής διακήρυξης και δεν επιδέχονται αμφισβήτηση. Συνεπώς, το δικαίωμα έρευνας και εκμετάλλευσης των πλουτοπαραγωγικών πόρων της υφαλοκρηπίδας δεν εξαρτάται ούτε επηρεάζεται από την κήρυξη ΑΟΖ, διαπίστωση που δεν αναιρεί, ασφαλώς, το δικαίωμα αυτό και την άσκησή του και ως προς την ΑΟΖ.
4. Τα θέματα αυτά επιβάλλουν σύνεση, προσοχή και μεθοδικά βήματα και δεν προσφέρονται για εντυπωσιασμό της κοινής γνώμης.
15 Ιουνίου, 2016