Ενιαία Αγορά - Τομεακές Πολιτικές

Αλιεία

Στον αλιευτικό τομέα η Ελλάδα επιδιώκει την ανάπτυξη μιας βιώσιμης και ανταγωνιστικής αλιείας και υδατοκαλλιέργειας και δίδει έμφαση στην ποιότητα, την ασφάλεια και την ιχνηλασιμότητα των αλιευτικών προϊόντων.

Ειδικότερα, η Κοινή Αλιευτική Πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει στόχο την από οικονομικής, περιβαλλοντικής και κοινωνικής πλευράς, βιώσιμη διαχείριση των πόρων της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας. καθώς επίσης και την αύξηση της απασχόλησης και της κοινωνικής συνοχής των παράκτιων περιοχών.Όμως η ευρωπαϊκή Κοινή Αλιευτική Πολιτική αντιμετώπιζε επί σειρά ετών σημαντικά προβλήματα. Ο ευρωπαϊκός αλιευτικός στόλος ήταν πολύ μεγάλος με αποτέλεσμα τη γενικευμένη υπεραλίευση στα περισσότερα αλιευτικά πεδία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα αλιευτικά αποθέματα εξαντλούνταν και οι παράκτιεςπεριοχές που εξαρτώνται οικονομικά από την αλιεία αντιμετώπιζαν ένα αβέβαιο μέλλον.

Με στόχο τη διόρθωση των ανωτέρω προβλημάτων, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατόπιν ευρείας διαβούλευσης με όλους τους ενδιαφερόμενους φορείς παρουσίασε στις 18/4/2011 νομοθετικό πακέτο για τη μεταρρύθμιση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής. Ειδικότερα, τα βασικά σημεία της νέας Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής είναι τα εξής:

1. Μέχρι το 2020 όλα τα αλιεύματα θα πρέπει να προσαρμοσθούν στο επίπεδο που αποδίδει τη «μέγιστη βιώσιμη απόδοση», δηλαδή οι αλιείς δεν θα μπορούν να αλιεύουν περισσότερα αλιεύματα απ’ όσα ένα δεδομένο απόθεμα μπορεί να αναπαράγει σε ένα δεδομένο έτος.
2. Τα κράτη-μέλη θα πρέπει να εκπονήσουν πολυετή σχέδια διαχείρισης των ιχθυαποθεμάτων (βασισμένα σε επιστημονικές μελέτες) προκειμένου να εξασφαλισθεί η βιωσιμότητα της αλιείας.
3. Η απόρριψη στη θάλασσα των ανεπιθύμητων αλιευμάτων (λόγω είδους ή μεγέθους) θα απαγορευθεί.
4. Θα υπάρξουν χρονοδιαγράμματα για την παύση της υπεραλίευσης, καθώς και μέτρα για την ενίσχυση της μικρής παράκτιας αλιείας.Όσον αφορά τη Μεσόγειο θάλασσα, η υπεραλίευση εξακολουθεί να αποτελεί , ευρύτατα διαδεδομένο φαινόμενο. Στη συνεδρίαση υψηλού επιπέδου σχετικά με την κατάσταση των μεσογειακών αποθεμάτων (Κατάνια, Φεβρουάριος 2016), συμφωνήθηκε ότι απαιτείται επείγουσα δράση για την αντιστροφή των πτωτικών τάσεων, λαμβάνοντας υπόψη της μεγάλης πρόκλησης για την επίτευξη της «μέγιστης βιώσιμηςαπόδοσης» για όλα τα αποθέματα μέχρι το 2020.
5. Καλύτερη πληροφόρηση των καταναλωτών για την ποιότητα και βιωσιμότητα των προϊόντων που αγοράζουν.
6. Περιφερειοποίηση των αποφάσεων. Ενώ οι βασικές αρχές της αλιευτικής πολιτικής θα λαμβάνονται στις Βρυξέλλες, τα κράτη-μέλη θα έχουν τη δυνατότητα να αποφασίζουν και να εφαρμόζουν τα κατάλληλα μέτρα για τη διατήρηση των αποθεμάτων.
7. Προσαρμογή του μεγέθους του αλιευτικού στόλου στις αλιευτικές δυνατότητες. Πιο ισχυρός ρόλος των αλιευτικών οργανώσεων στην καθοδήγηση του εφοδιασμού της αγοράς και στην αύξηση των κερδών των αλιέων.
8. Οικονομική ενίσχυση θα δίδεται μόνον σε περιπτώσεις πρωτοβουλιών φιλικών προς το περιβάλλον, που συνεισφέρουν στην έξυπνη και βιώσιμη ανάπτυξη. Ένας μηχανισμός ελέγχου θα αποκλείει κάθε περίπτωση χρηματοδότησης παράνομων δραστηριοτήτων ή υπεραλίευσης.

Στις 23/10/2015 εγκρίθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή το Ελληνικό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Θάλασσας και Αλιείας 2014-2020 με χρηματοδότηση από το νέο Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας. Το συνολικό ύψος του προγράμματος ανέρχεται σε περίπου 390 εκατ. ευρώ και έχει σαν στόχο τη βιώσιμη ανάπτυξη του τομέα της αλιείας, με παράλληλη ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, της προστασίας του περιβάλλοντος, καθώς και της διατήρησης της κοινωνικής και οικονομικής συνοχής των παράκτιων και νησιωτικών περιοχών.

Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφθείτε τον κάτωθι σύνδεσμο:
ec.europa.eu/fisheries/cfp/index_el.htm