Ενιαία Αγορά - Τομεακές Πολιτικές

Ενέργεια

Κύριοι στόχοι της Ευρωπαϊκής Ενεργειακής Πολιτικής είναι η ενεργειακή ασφάλεια, η μείωση της ενεργειακής εξάρτησης και η αύξηση της ανταγωνιστικότητας των κρατών μελών της ΕΕ. Το τρέχον πλαίσιο πολιτικής στηρίζεται σε τρεις στρατηγικούς στόχους, οι οποίοι θα πρέπει να επιτευχθούν εντός των συνόρων της ΕΕ έως το 2020: α) μείωση κατά 20% των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου σε σύγκριση με το επίπεδο του 1990, β) επίτευξη ποσοστού 20% για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας επί του συνόλου της κατανάλωσης ενέργειας, γ) επίτευξη εξοικονόμησης 20% όσον αφορά την κατανάλωση πρωτογενούς ενέργειας (σε σύγκριση με τις προβλέψεις προ της συμφωνίας σχετικά με τους στόχους για το κλίμα και την ενέργεια για το 2020).Το Πλαίσιο 2030 για την Ενέργεια και το Κλίμα που υιοθετήθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Οκτωβρίου2014 περιλαμβάνει δεσμευτικούς στόχους μείωσης των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου κατά 40% και αύξησης του μεριδίου παραγωγής ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές-ΑΠΕ που θα καταναλώνεται στην ΕΕ το 2030 σε 27% τουλάχιστον, καθώς και ενδεικτικό στόχο αύξησης της ενεργειακής απόδοσης κατά 27% έως το 2030 (σε σύγκριση με τις τιμές 1990).Σημαντικό στοίχημααποτελείεπίσης η δημιουργία ενός άρτιου νομοθετικού πλαισίου που θα προωθεί την κυκλική οικονομία ( ανακύκλωση και επαναχρησιμοποίησηπροϊόντων και υλών).

Ιδιαίτερη έμφαση δίδεται από πλευράς Ευρωπαϊκής Ένωσης στο θέμα των ενεργειακών υποδομών και κυρίως στην επάρκεια του δικτύου, ώστε κανένα κράτος μέλος να μην παραμείνει απομονωμένο από τα ευρωπαϊκά δίκτυα φυσικού αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας μετά το 2015. Το θέμα των υποδομών συνδέεται και με την εξωτερική διάσταση της ενεργειακής πολιτικής, όπου η ΕΕ προσπαθεί να εκφράζεται με μία φωνή, καθ’ όσον η βελτίωση των διασυνδέσεων εντός της ΕΕ περιορίζει την εξάρτηση ορισμένων κρατών μελών -κυρίως ανατολικών- από μονοπωλιακές πρακτικές ορισμένων προμηθευτών.

Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, το ειδικότερο ενδιαφέρον της για την ενέργεια εστιάζεται στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), στην ανάπτυξη των ενδογενών πηγών, και των ενεργειακών υποδομών, καθώς και στην ενίσχυση της ενεργειακής απόδοσης και την προστασία των ευάλωτων καταναλωτών. Στις ελληνικές προτεραιότητες εντάσσεται ο Νότιος Διάδρομος αγωγών μεταφοράς φυσικού αερίου, εντός του οποίου επιλογή της χώρας αποτελεί ο αγωγός Transadriatic Pipeline (ΤΑΡ) και η προώθηση έργων όπως οι αγωγοί ITGI, IGBA και ο Κάθετος Διάδρομος φ.α. Η ηλεκτρική διασύνδεση Βορρά-Νότου, με στόχο την προώθηση της ενιαίας αγοράς και την ενσωμάτωση της παραγόμενης ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές θεωρείται από πλευράς μας ιδιαίτερα σημαντική. Η Ελλάδα επιθυμεί την ένταξη έργων που συνδέουν τα ηλεκτρικά συστήματα των απομονωμένων νησιών και μέσω αυτών τη διασύνδεση με το ευρωπαϊκό ηλεκτρικό δίκτυο (βλ. ελληνικό πρόγραμμα «ΗΛΙΟΣ»). Ειδικότερα τα ελληνικά νησιά λόγω της μεγάλης ηλιοφάνειάς τους θα μπορούσαν μέσω της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών να παίξουν σημαντικό ρόλο στην επίτευξη του στόχου 20-20-20, με τη μεταφορά ηλεκτρικής ενέργειας που θα παράγεται επιτοπίως αρχικά στην Ελλάδα και στη συνέχεια στην Κεντρική Ευρώπη.