Η Ελλάδα στο ΝΑΤΟ

Το 2022 συμπληρώθηκαν 70 χρόνια από την ένταξη της Ελλάδος στο ΝΑΤΟ το 1952 και την προσχώρησή της στη Βορειοατλαντική Συνθήκη της Ουάσιγκτον (1949). Η συμμετοχή μας στη Βορειοατλαντική Συμμαχία υπήρξε κεντρικό στοιχείο στη διαμόρφωση της μεταπολεμικής εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής της Ελλάδας.

Έκτοτε η Ελλάδα, προσηλωμένη στη τήρηση και το σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου και του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου, παραμένει ένας σταθερός και ισχυρός κρίκος που αποδεικνύει σε κάθε ευκαιρία τον διαχρονικά εποικοδομητικό του ρόλο ως υπεύθυνος και αξιόπιστος Σύμμαχος. Ιδίως στο τρέχον ρευστό διεθνές περιβάλλον ασφαλείας, η συνεισφορά της Ελλάδος στη διαμόρφωση της πολιτικο-στρατιωτικής φυσιογνωμίας της Συμμαχίας είναι σημαντική.

Η Ελλάδα είναι μία από τις λίγες συμμαχικές χώρες που ικανοποιούν τόσο τον στόχο διάθεσης του 2% του ΑΕΠ για αμυντικές δαπάνες, όσο και τον στόχο δέσμευσης 20% εκ του 2% για τον εκσυγχρονισμό στρατιωτικών δυνατοτήτων. Συνεισφέρει, επίσης, σε σταθερή βάση, στις επιχειρήσεις, αποστολές και δραστηριότητες του ΝΑΤΟ (λ.χ. επιχείρηση Sea Guardian, KFOR, NMI, Δραστηριότητα ΝΑΤΟ στο Αιγαίο), καθώς και στον πολυεθνικό στρατιωτικό σχηματισμό στη Βουλγαρία. Πέραν τούτου, η Ελλάδα φιλοξενεί αρκετές συμμαχικές εγκαταστάσεις, λ.χ. το Σώμα Στρατού Ταχείας Ανάπτυξης ΝΑΤΟ (NRDC-GR), το Κέντρο Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής (NMIOTC), το Πεδίο Βολής Κρήτης (NAMFI), το Πολυεθνικό Συντονιστικό Κέντρο Στρατηγικών Θαλάσσιων Μεταφορών (AMSCC), το Πολυεθνικό Κέντρο Εκπαίδευσης Επιχειρήσεων Υποστήριξης της Ειρήνης (MPSOTC) και το Κέντρο Αριστείας Ενοποιημένης Αντιαεροπορικής και Αντιπυραυλικής Άμυνας (IAMD CoE).

Η Ελλάδα, επίσης, συνεισφέρει στην επιτήρηση του εναερίου χώρου της Αλβανίας, του Μαυροβουνίου και της Βόρειας Μακεδονίας, ενώ ως κατ’ εξοχήν ναυτική δύναμη, συνεισφέρει μέσα και δυνατότητες στις Μόνιμες Ναυτικές Δυνάμεις της Συμμαχίας και έχει προβεί, μεταξύ άλλων, στη συγκρότηση δύο ναυτικών Στρατηγείων Υψηλής Ετοιμότητας.

Το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης αξιοποιείται από τη Συμμαχία για την ευκολότερη και ταχύτερη μεταφορά δυνάμεων, μέσων και καυσίμων. Κάτι που αναδεικνύει την πολυδιάστατη στρατηγική σημασία της Ελλάδας. Με υποδομές που την καθιστούν ήδη κόμβο εφοδιασμού όλων των χωρών της Βαλκανικής με φυσικό αέριο, συμβάλλοντας στην ενεργειακή απεξάρτηση και ανοίγοντας νέες ενεργειακές οδούς.

Στον τομέα της τεχνολογίας, η Ελλάδα συμμετέχει στο Ταμείο Καινοτομίας ΝΑΤΟ (NIF), καθώς και στον Επιταχυντή Αμυντικής Καινοτομίας (DIANA), φιλοξενώντας κέντρα ελέγχου του προγράμματος, ενώ ελληνικά ιδρύματα συμπεριλαμβάνονται στο δίκτυο του DIANA.

Η Ελλάδα από την πρώτη στιγμή της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία τήρησε σαφή και αταλάντευτη θέση: καταδίκασε τον ρωσικό αναθεωρητισμό και υποστήριξε την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας. Βοήθησε τους πρόσφυγες, αρκετοί εκ των οποίων έχουν ελληνικές ρίζες. Παρά τις δυσμενείς επιπτώσεις, εφαρμόζει πλήρως τις διεθνείς κυρώσεις κατά του εισβολέα και χορηγεί ανθρωπιστική και αμυντική βοήθεια στην αμυνόμενη Ουκρανία.

Η Ελλάδα υποστηρίζει διαχρονικά την Πολιτική Ανοικτών Θυρών, θεωρώντας ότι η Συμμαχία ευνοείται από την ενσωμάτωση νέων, ικανών να συνεισφέρουν στην ευρωατλαντική ασφάλεια μελών, που σέβονται τις αρχές και τις αξίες της. Στο πλαίσιο αυτό, η Ελλάδα συνδράμει την ευρωατλαντική προοπτική των χωρών που το επιθυμούν και είναι πρόθυμες να προχωρήσουν στα αναγκαία βήματα και να εκπληρώσουν τις απαραίτητες προϋποθέσεις προς την κατεύθυνση αυτή.

Επιπλέον, η Ελλάδα συμβάλλει αδιάλειπτα στην ενίσχυση του πολιτικού διαλόγου και της πρακτικής συνεργασίας του ΝΑΤΟ με τις χώρες εταίρους και ιδίως αυτές του Μεσογειακού Διαλόγου και της Πρωτοβουλίας Κωνσταντινούπολης. Προωθεί, επίσης, την ενίσχυση των σχέσεων μεταξύ του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπό την προϋπόθεση ότι αυτή θα υλοποιείται επ’ ωφελεία και των δύο πλευρών και με βάση τον απόλυτο σεβασμό στην εκατέρωθεν αυτονομία λήψης αποφάσεων, την κατηγορηματική απόρριψη οιουδήποτε αποκλεισμού, την πλήρη διαφάνεια έναντι των κρατών-μελών, καθώς και την αναγνώριση της διακριτής φύσης και των διαφορετικών δυνατοτήτων ΝΑΤΟ και ΕΕ.