Δηλώσεις Υπουργού Εξωτερικών, κ. Νίκου Κοτζιά στην κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Υπουργό Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Ι. Κασουλίδη (Λευκωσία, 26.10.2015)

Ν.Κοτζιάς : «Δεν ξέρω αν πρέπει να λέω κάθε φορά ότι έρχομαι ή επιστρέφω στην Κύπρο. Γιατί η Κύπρος είναι κομμάτι της νιότης μου και της καρδιάς μου. Και σήμερα ήταν πολύ συγκινητικά που επισκέφθηκα το σχολείο της Μακεδονίτισσας, ένα όμορφο σχολείο, μια ωραία γιορτή για το «ΟΧΙ» της 28ης του Οκτώβρη 1940. Είναι ιδιαίτερη χαρά να είμαι μαζί με τον ΥΠΕΞ της Κυπριακής Δημοκρατίας, τον Ιωάννη Κασουλίδη, με τον οποίο συνεργαζόμαστε όχι μόνο σε θέματα στενά ελληνοκυπριακά, αλλά και σε θέματα διεθνών και ευρωπαϊκών εξελίξεων και, η γνώμη και η γνώση του, αποτελούν πάντα ένα στήριγμα και της δικής μου σκέψης.

Συζητήσαμε διεξοδικά με τον κ. Υπουργό τα ζητήματα του μεταναστευτικού, που βρίσκουν στο μάτι του κυκλώνα την Ελλάδα, ως προπύργιο της ΕΕ. Συζητήσαμε για τα ενεργειακά, τόσο για τα ενεργειακά της Κύπρου και τις προοπτικές τους, όπως και τα ενεργειακά, αγωγούς και υγροποιημένο αέριο που σχεδιάζεται να περάσουν ή να εγκατασταθούν στην Ελλάδα.

Κάναμε και μια αναλυτική συζήτηση για τις τριμερείς που έχουμε με την Αίγυπτο και το Ισραήλ και σκέψεις να προσφέρουμε τέτοιες τριμερείς συνεργασίες και σε άλλα κράτη, όπως είναι η Ιορδανία. Βλέπετε, αυτό το πρότυπο της συνεργασίας στην Ανατολική Μεσόγειο, έχει αποκτήσει οπαδούς και ανθρώπους, κράτη δηλαδή, που ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν.

Βέβαια, το κύριο θέμα της συζήτησής μας ήταν το Κυπριακό. Το Κυπριακό ως ένα ζήτημα κατοχής, ως ένα θέμα παραβίασης των διεθνών κανόνων και του διεθνούς δικαίου, ως ένα θέμα ενοποίησης της Μεγαλονήσου και της λειτουργικής και θεσμικά κατοχυρωμένης συμβίωσης σε μια ομοσπονδιακή, διζωνική, δικοινοτική δημοκρατία της Κύπρου, όπου οι Τουρκοκύπριοι θα έχουν όλα τα αγαθά και το μέγιστο δυνατό των δικαιωμάτων, οι δε Ελληνοκύπριοι, όπως και οι άλλες τρείς μειονότητες εδώ στη Κύπρο, θα νιώθουν ασφαλείς σε μια σταθερή Κυπριακή Δημοκρατία. Και για να γίνει αυτό, ασφαλώς, πρέπει να αποσυρθούν τα κατοχικά στρατεύματα και είναι γνωστές οι απόψεις μου περί των εγγυήσεων.

Στην πορεία των συζητήσεων για το Κυπριακό συζητάμε και με το διεθνή παράγοντα, συζητάμε και έχουμε συζητήσει επανειλημμένα και με τον κ. Eide, με την ευρωπαϊκή πλευρά, με την αμερικανική πλευρά και με όλα τα μέλη-κράτη μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και, μπορώ να πω, ότι το γενικότερο κλίμα είναι θετικό για τα θεμελιακά ζητήματα που αντιμετωπίζει -και από τη σκοπιά που τα βλέπει- η Κυπριακή Δημοκρατία.

Θα ήθελα, επίσης, να πω ότι, με τον κ.Κασουλίδη συζητήσαμε για μείζονα και τρέχοντα ζητήματα της περιοχής και τον ενημέρωσα για τις πρωτοβουλίες έναντι των γειτόνων μας στη Βαλκανική.

Νομίζω ότι, κάθε φορά που φεύγω από την Κύπρο, η καρδιά μου είναι πιο γεμάτη από πριν, ο νους μου σε περισσότερη εγρήγορση και αισιοδοξία. Μετρημένη και προσγειωμένη αισιοδοξία, όμως είναι μεγαλύτερη και αυτό έχω την αίσθηση ότι γίνεται ακόμη και σε αυτό το ταξίδι, όπου συζητάμε τα καθαυτά ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής. Θα ήθελα για άλλη μια φορά να ευχαριστήσω την Κυπριακή Δημοκρατία και τον Εξοχώτατο Υπουργό Εξωτερικών κ. Κασουλίδη για τη φιλοξενία, τη ζεστασιά, την αγκαλιά που ανοίγουν κάθε φορά που έρχεται ελληνική αντιπροσωπεία στην Κύπρο. Για αυτό κλείνω με αυτό που είπα στην αρχή: δεν ξέρω αν έρχομαι σαν επισκέπτης ή αν επιστρέφω σε ένα κομμάτι της νιότης και της ψυχής μου στην Κυπριακή Δημοκρατία. Ευχαριστώ».

Δημοσιογράφος: Ερώτηση σχετικά με το μεταναστευτικό.

Ν.Κοτζιάς : Εγώ θα πω μόνο μια κουβέντα εδώ. Δεν είναι δυνατό τρίτες χώρες όπως η Ελλάδα να πληρώνουν επιλογές άλλων. Εμείς ούτε θέλαμε ούτε συμβάλαμε ,ούτε επιδιώξαμε πόλεμο στη Λιβύη ή στη Συρία. Θεωρώ άδικο να πληρώνουν κύρια οι χώρες που δεν συμμετείχαν στις αιτίες του μεταναστευτικού ρεύματος. Επίσης, θέλω να πω ότι δεν είναι δυνατό να μη βοηθήσουμε ώστε οι καταυλισμοί του ΟΗΕ στην Ιορδανία και στο Λίβανο, να μην τύχουν υλικής και οικονομικής ενίσχυσης και να βλέπουμε το καινούργιο φαινόμενο, αυτή τη στιγμή να μετακινούνται 300.000 άνθρωποι από αυτούς τους καταυλισμούς με κατεύθυνση την Ελλάδα. Θα πρέπει αντί να συζητά η Ευρώπη πόσα λεφτά θα δαπανήσει στα ίδια της τα εδάφη, θα έπρεπε να είχε ήδη φροντίσει, αλλά τουλάχιστον να φροντίσει τώρα, και την ύστατη στιγμή, να υπάρξουν εκείνες οι δαπάνες που θα διασφαλίσουν υποδομές ανθρώπινες, υποδομές εργασίας και μόρφωσης, για τους μετανάστες στο εσωτερικό του αραβικού κόσμου δηλαδή στην Ιορδανία και στη Λιβύη.

Δηλαδή Θα πρέπει να προσέξουμε πολύ να μην αποσταθεροποιήσουμε, να μην αφήσουμε να αποσταθεροποιηθούν κράτη όπως η Αίγυπτος, που από πίσω της έχει το Σουδάν του εμφυλίου πολέμου και το υπό κατάρρευση κράτος της Σομαλίας. Κατά συνέπεια θα πρέπει να ληφθούν μια σειρά από μέτρα στην περιοχή που να αποτρέπουν τη γέννηση του μεταναστευτικού προβλήματος, το οποίο στα μεγέθη του δεν είναι διαχειρίσιμο. Μπορεί να συνεχίσουν του χρόνου ή να προκύψουν καινούργιες αποσταθεροποιημένες ζώνες και ουδείς μπορεί να προβλέψει σήμερα το μέγεθος του προβλήματος και καλά είναι έγκαιρα να ληφθούν μέτρα για να μη διογκωθεί και άλλο.