Συνέντευξη Υπουργού Εξωτερικών, Γ. Κατρουγκαλου, στoν ρ/σ «Real» με τους δημ/φους Δ. Καμπουράκη και Στ. Κασίμη

Δ. ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ: Έχουμε στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής μας γραμμής τον Υπουργό Εξωτερικών, τον κ. Γιώργο Κατρούγκαλο. Καλημέρα σας κ. Κατρούγκαλε, ευχαριστούμε πολύ.

Γ. ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ: Καλημέρα, καλή εβδομάδα, εγώ σας ευχαριστώ.

Δ. ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ: Λέμε εδώ για το Καστελόριζο... Πείτε μου σας παρακαλώ, διότι βλέπω εδώ πέρα πρωτοσέλιδα, γενικώς υπάρχει μια ανησυχία μ’ αυτή την ιστορία με τους Τούρκους. Τί γίνεται τώρα;  Ανησυχείτε εσείς;

Γ. ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ: Ακούστε, πάντοτε πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση με το δύσκολο γείτονα που έχουμε, αλλά δεν υπάρχει κανένας λόγος για φόβο. Δεν επιδιώκει αυτή τη στιγμή η Τουρκία θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο. Είναι αλήθεια, όμως, ότι όσο συσσωρεύεται ένταση με τη συνέχιση των προκλητικών ενεργειών της, πρέπει κι εμείς να παίρνουμε τα αντίστοιχα μέτρα και γι’ αυτό το λόγο μπορεί να προκύψει από ατύχημα ένα θερμό επεισόδιο.  Ακριβώς γι’ αυτό το λόγο, εμείς προχωρούμε στα μέτρα οικοδόμησης της εμπιστοσύνης, πρακτικά δηλαδή σε συζήτηση με την άλλη πλευρά, όχι για να λύσουμε τα προβλήματά μας, αλλά για το πώς θ’ αποφύγουμε αυτή η κλιμάκωση της έντασης, να οδηγήσει σε κάτι που δε θέλουμε.

Δ. ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ: Ναι, αλλά εδώ διαβάζω, για παράδειγμα στο «Έθνος» που είναι πρώτο θέμα, αλλά και αλλού, ότι και εσείς, ως Υπουργός Εξωτερικών, και ο κ. Αποστολάκης, έχετε συνεχείς επαφές και με τους Αμερικάνους και με τους Ευρωπαίους, δηλαδή κινείστε κι εσείς, προσπαθείτε.

Γ. ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ: Μα εννοείται, όταν μιλάμε για εγρήγορση, δεν εννοούμε απλώς να το λέμε δυνατά, εννοούμε ότι  κάνουμε κάθε  αναγκαία διπλωματική ενέργεια, ούτως ώστε το μήνυμα να είναι σαφές προς την άλλη πλευρά, ότι ούτε να το διανοηθεί. Γιατί ξέρετε, διάβασα κι εγώ το άρθρο του κ. Σημίτη, υπάρχει μια σημαντική διαφορά σήμερα σε σχέση με την περίοδο  των Ιμίων: αυτή η διαφορά ανάγεται στο ιδιαίτερα αναβαθμισμένο διπλωματικό κύρος που έχει η χώρα μας και στην ιδιαίτερη απομόνωση της Τουρκίας. Να θυμίσω ότι την επαύριο των Ιμίων, η ανακοίνωση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ήταν περίπου μία ανακοίνωση ίσως αποστάσεων, «συγκρατηθείτε».  Τώρα, μέσα στο εντελώς διαφορετικό για μας πεδίο, που να καταγγέλλονται ως παράνομες οι ενέργειες της Τουρκίας…

Δ. ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ: Σε ό,τι αφορά την Κύπρο κ. Υπουργέ, δεν ξέρω..

Γ. ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ: Όχι κ. Καμπουράκη, δείτε το Μάρτιο του 2018 ήταν συνολικά για τη συμπεριφορά της Τουρκίας στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Και γιατί αυτό έχει σημασία; Όχι μόνο ως ενίσχυση της αποτρεπτικής ισχύος της χώρας μας, γιατί  αποτρεπτική ισχύς δεν είναι μόνο στις Ένοπλες Δυνάμεις, έχει να κάνει και με τη διπλωματική σχέση της χώρας. Κυρίως, γιατί οι προσπάθειες της Τουρκίας διαχρονικά που κατατείνουν όχι στο να κάνει πόλεμο, να δημιουργήσει τετελεσμένα…

Δ. ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ: Να καθίσουν σ’ ένα τραπέζι.

Γ. ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ: Ακριβώς. Όταν όμως καταγγέλλονται από παντού αυτές οι ενέργειες ως παράνομες, δεν πετυχαίνει το αποτέλεσμα  που επιδιώκει, πετυχαίνει ακριβώς το αντίθετο. Γιατί, όταν σε καταγγέλλουν ότι παρανομείς, ότι κάνεις προκλητικές ενέργειες, ότι είσαι ένας αποσταθεροποιητικός παράγοντας στην περιοχή, οι ισχυρισμοί σου  δεν δημιουργούν διαφορά. Αντίθετα, εσύ εμφανίζεσαι σαν αποσυνάγωγος…

Δ. ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ: Μάλιστα. Μακάρι.

Σ. ΚΑΣΙΜΗ: Άρα Υπουργέ, το ενδεχόμενο νέας ελληνοτουρκικής κρίσης, εσείς αυτή την πιθανότητα τη δίνετε μόνο σε ατύχημα; Όχι την πρόκληση θερμού επεισοδίου;

Γ. ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ: Εξαρτάται τί εννοούμε με τον όρο «κρίση». Ήδη οι προκλητικές ενέργειες της Τουρκίας στην Κυπριακή ΑΟΖ δημιουργούν συνθήκες μεγάλης έντασης. Θα μπορούσε να πει κανείς κρίσης. Άρα, η απάντησή μου στο ερώτημά σας αναγόταν στο αν αυτή η πολιτική κρίση που αντιμετωπίζεται και που φέρνει ζημιές στην Τουρκία, δεν φέρνει κέρδη, θα  μπορούσε να εξελιχθεί σε κάτι χειρότερο. Σας λέω λοιπόν, ότι προοπτική θερμού επεισοδίου προσωπικά δεν βλέπω, γιατί δεν είναι στις προθέσεις  της άλλης πλευράς.

Δ. ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ: Θεωρείτε ότι δεν είναι η στρατηγική της αυτή τη στιγμή.

Γ. ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ: Δεν ήταν ποτέ στρατηγική της ο πόλεμος. Ξέρει η Τουρκία ότι δεν υπάρχει σενάριο πολέμου που να κερδίζεται στο Αιγαίο, είναι χαμένη υπόθεση ο πόλεμος και για τις δυο πλευρές. Εμείς ποτέ δεν επιδιώκαμε κάτι τέτοιο, εμείς είμαστε φιλειρηνική δύναμη. Και αυτοί  όμως αντιλαμβάνονται το τεράστιο κόστος που θα έχει.

Δ. ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ: Λογικά είναι αυτά, μακάρι να είναι έτσι, είστε με την αισιόδοξη πλευρά των πραγμάτων. Ξέρετε γιατί, κ. Υπουργέ; Διότι, τώρα, ο πολύς κόσμος δεν καταλαβαίνει για το διπλωματικό κεφάλαιο που έχει η χώρα, αν είναι αναβαθμισμένο ή αν δεν είναι. Όμως έχει πέσει ένα είδος, να μην το πω ηττοπάθειας, έχει πέσει μια απαισιοδοξία στον κόσμο, σου λέει «εμείς 8 χρόνια, 10 χρόνια τώρα με την κρίση, όπλα δεν πήραμε, αεροπλάνα δεν αγοράσαμε, θέλαμε ν’ αγοράσουμε καράβια και δεν αγοράσαμε». Οι Τούρκοι, απ’ την άλλη μεριά, συνεχώς εξοπλίζονται. Παλιά λέγαμε «σιγά μη μπορέσει ο Τούρκος να μπορέσει να  μας πάρει νησί». Τώρα δεν το λέει ο κόσμος, δηλαδή το ηθικό του είναι…

Σ. ΚΑΣΙΜΗ: Μια ανασφάλεια εννοείς…

Γ. ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ: Να ξέρουμε πρώτα-πρώτα ότι, παρ’ όλα αυτά, την δημοσιονομική κρίση, οι Ένοπλες Δυνάμεις μας εξακολουθούν να έχουν σημαντική αποτρεπτική ισχύ. Εκείνη τη δύναμη που πρέπει να έχουν οι Ένοπλες Δυνάμεις σε μια χώρα σαν την Ελλάδα. Και προφανώς ο μέσος άνθρωπος δεν παρακολουθεί τα όσα συμβαίνουν μέσα στη Διπλωματία. Αλλά, έχει σημασία ιδιαίτερα και αυτή. Θυμόσαστε ένα παλιό ρητό που έλεγε «πόσες μεραρχίες έχει ο Πάπας;». Εννοώντας ότι δεν έχει σημασία τόσο πολύ…

Δ. ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ: Κυβερνά τον κόσμο και δεν έχει ούτε ένα φαντάρο, ναι.

Γ. ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ: Ναι, ακριβώς. Όμως δεν είναι έτσι. Γιατί, οι αποφάσεις που παίρνονται σ’ επίπεδο πολιτικής και διπλωματίας επηρεάζουν την οικονομία. Και αυτή τη στιγμή η βασική πηγή δύναμης ενός κράτους, είναι η οικονομία που έχει, το πόσο δυνατή είναι, το πόσο ικανοποιημένος αισθάνεται ο λαός της από την πορεία της οικονομίας αυτής. Η Τουρκία, λοιπόν, τώρα, δεν είναι σε θέση να ρισκάρει την πολύ ευάλωτη οικονομία της με μια λίρα που  έχει χάσει ένα 30%, μ’ έναν πληθωρισμό που τρέχει  σ’ ένα 20% και έχοντας περάσει σε ύφεση αυτή το τρίμηνο. Επομένως, λέω, ότι εκτιμώντας τη συγκυρία, αξιολογώντας αυτό που πράγματι ο μέσος άνθρωπος που δεν παρακολουθεί τα διπλωματικά δεν μπορεί να το αντιληφθεί, αλλά που ισχύει, ότι ποτέ άλλοτε η χώρα μας δεν ήταν σε τόσο ενισχυμένη διπλωματική θέση, και ανάμεσα στους φίλους της και γενικά στην παγκόσμια σκηνή. Λέω, λοιπόν, ότι χωρίς να εφησυχάζουμε, δεν πρέπει να φοβόμαστε.