N. ΚΟΤΖΙΑΣ: Να ευχαριστήσω τον Υπουργό Εξωτερικών και φίλο, Mevlüt Çavuşoğlu, για την πρόσκληση να βρεθώ για άλλη μία φορά στην Άγκυρα, μια πόλη που συνεχώς ομορφαίνει και η ίδια και οι άνθρωποί της.
Ευχαριστώ για την πρόσκληση που μας δίνει τη δυνατότητα να ανταλλάξουμε σκέψεις, γιατί όσο η διπλωματία προηγείται, τόσο μπορεί κανείς να θέτει μια θετική ατζέντα στις σχέσεις ανάμεσα στα δύο κράτη.
Επίσης, πρέπει να σας πω ότι χαίρομαι που θα συναντήσω σήμερα τον Πρόεδρο Erdoğan, ένα σπουδαίο ηγέτη της γείτονος χώρας.
Οι σχέσεις Ελλάδος και Τουρκίας επιδιώκουμε και θέλουμε να είναι όσο το δυνατόν πιο στενές, πιο φιλικές, πιο ανθρώπινες. Οι λαοί μας και οι χώρες μας έχουν να κερδίσουν πάρα πολλά από την ανάπτυξη της συνεργασίας μας, και από το να παρεμποδίζουμε τρίτους να ανακατεύονται σε αυτή τη σχέση.
Ζούμε σε ένα κόσμο δύσκολο, σε ένα κόσμο που αλλάζει γρήγορα, σε ένα κόσμο που πολλοί νιώθουν ανασφαλείς. Δηλαδή, ότι ζούνε σε αστάθεια και συχνά δεν έχουν στο μυαλό τους κάποια προοπτική για το πώς θα είναι στο μέλλον.
Σε αυτό τον κόσμο που αλλάζει γρήγορα, είναι σημαντικό να είναι σταθερά αναπτυσσόμενες οι σχέσεις ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία, δύο σπουδαίες χώρες με μεγάλη ιστορία και ακόμη μεγαλύτερο κοινό μέλλον.
Οι χώρες μας βρίσκονται σε μία περιοχή γεμάτη από κρίσεις: από τα βόρειά μας στην Ουκρανία, από τα νοτιοδυτικά μας στη Λιβύη, νοτιοανατολικά μας στη Συρία και στο Ιράκ. Είμαστε δύο χώρες που θέλουμε την ειρήνη στην περιοχή, που θέλουμε τη σταθερότητα και για αυτό οφείλουμε να συνεργαζόμαστε και να ανταλλάσουμε γνώμες και ιδέες σε αυτό το θέμα.
Είναι σπουδαίο να είμαστε μία άγκυρα σταθερότητας σε ένα κόσμο που αλλάζει και έχει αστάθειες, αλλά να υπάρχει αυτή η σταθερή σχέση φιλίας με ειλικρίνεια. Έχουμε και διαφορές έχουμε και διαφωνίες, αλλά έχουμε και μία θετική ατζέντα μπροστά μας για να προχωρήσουμε.
Εμείς υποστηρίζουμε, με πάθος θα έλεγα, επειδή έχουμε περάσει και προσωπικές δοκιμασίες, τη δημοκρατία και τους θεσμούς της δημοκρατίας στην Τουρκία και ταχθήκαμε εξαρχής ενάντια στο πραξικόπημα και σε κάθε είδους πραξικόπημα.
Εμείς, επίσης, είμαστε η χώρα που έχει ταχθεί με τη μεγαλύτερη ειλικρίνεια, πεποίθηση και συνέπεια, υποστηρικτής του ευρωπαϊκού δρόμου -εννοώ του δρόμου προς την Ευρωπαϊκή Ένωση- της Τουρκίας.
Πιστεύουμε βαθύτατα ότι η χώρα μας θα είναι η πλέον κερδισμένη χώρα από όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση με μία Τουρκία που θα είναι μέλος αυτής της Ένωσης. Το πιστεύουμε, το θέλουμε, και δεν μας αρέσει όταν καταγράφουμε διγλωσσία, διπλά στάνταρτς και υποκρισία. Αυτά δεν έχουν καμία θέση στην διεθνή πολιτική και στις διακρατικές σχέσεις.
Έχει μεγάλη σημασία, σε αυτήν την περίοδο της αστάθειας, να κρατάμε ανοιχτούς τους διαύλους επικοινωνίας ανάμεσα στα δύο κράτη. Οι συναντήσεις των Υπουργών Εξωτερικών είναι πάρα πολύ σημαντικές από αυτή τη σκοπιά, διότι τα Υπουργεία Εξωτερικών ακόμα παίζουν τον ρόλο του συντονιστή των συνεργασιών και των επαφών μεταξύ άλλων υπουργείων.
Συζητήσαμε, σήμερα, για την ανάγκη να συνεχίσουμε τη συνεργασία μας στο θέμα της μετανάστευσης, να οργανώσουμε συνάντηση των Υπουργών Πολιτισμού. Αλλά, νομίζω δύο είναι τα πιο σημαντικά, το ένα το Φλεβάρη: να κάνουμε την πέμπτη συνάντηση, κυβέρνηση προς κυβέρνηση, στο Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας, σε μία ιστορική πόλη, τη Θεσσαλονίκη, η οποία έχει σφραγιστεί από τους πολιτισμούς πολλών λαών.
Και επίσης θα σας το πω από τώρα, αν και δεν είναι ίσως κομψό: θα απευθύνουμε σήμερα και επίσημη πρόσκληση στον Πρόεδρο Erdoğan, που είναι καλοδεχούμενος. Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, κ. Προκόπης Παυλόπουλος, τον περιμένει με μεγάλη χαρά και φιλία.
Γενικά, με τον Mevlüt αναπτύσσουμε μία θετική ατζέντα και συμβάλλουμε στη συνεργασία στον τουρισμό. Έχουμε την τύχη να είμαστε εκπρόσωποι δύο κρατών με πολύ όμορφες ακτές και περιοχές. Είμαστε μπροστά στην οικονομική συνεργασία και στα κοινά πρότζεκτς των μεταφορών και τη συνεργασία στο πεδίο της παιδείας, της εκπαίδευσης, ιδιαίτερα της ανώτατης.
Πιστεύουμε, επίσης, ότι θα πρέπει να συνεχίσουμε τις συναντήσεις μας σε όλα τα επίπεδα του Υπουργείου Εξωτερικών, ιδιαίτερα με τις πολύ πετυχημένες συναντήσεις των Γενικών μας Γραμματέων, των αντίστοιχων Πολιτικών Διευθυντών, γιατί δεν υπάρχει ακριβώς η ίδια αντιστοιχία.
Παρακαλέσαμε τους Γενικούς μας Γραμματείς να συμβάλλουν στην προετοιμασία του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας, στον συντονισμό ανάμεσα σε διαφορετικές Διευθύνσεις, προκειμένου να ανταλλάσουμε σκέψεις για μεγάλα προβλήματα που συγκινούν ή παρακινούν ή ενοχλούν τα δύο κράτη εδώ, στη περιοχή μας, και να μιλάμε πάντα, όπως μιλάμε, με μεγάλη κατανόηση ο ένας για τον άλλο.
Κουβεντιάσαμε, επίσης, για ζητήματα που αφορούν στην καλύτερη διαβίωση της μουσουλμανικής μειονότητας και της εκπαίδευσής της και της ελληνικής παρουσίας από την Ίμβρο μέχρι την Κωνσταντινούπολη, για να λυθούν και ορισμένα προβλήματα νομικού ή γραφειοκρατικού χαρακτήρα που υπήρχαν εδώ και πολλά χρόνια. Με χαρά μου, συμφωνήσαμε με τον συνάδελφό μου, Mevlüt, να ψάξουμε και να προωθήσουμε λύσεις για ζητήματα που δεν χρειάζεται να εκκρεμούν.
Θα ήθελα, για άλλη μία φορά, να ευχαριστήσω τον Mevlüt για τη φιλοξενία του. Είναι αυτή η όμορφη φιλοξενία της τουρκικής ψυχής και να του υποσχεθώ ότι θα ανταποδώσω με τον ίδιο τρόπο τη φιλοξενία αυτή.
Την τελευταία φορά που είχε έρθει, ήταν στο όμορφο νησί της Κρήτης. Τώρα συμφωνήσαμε να πάμε σε ένα εξίσου όμορφο νησί, αλλά θα του το αποκαλύψουμε στην πορεία. Νομίζω ότι το να έρθουν σε επικοινωνία τα Υπουργεία Εξωτερικών σε διαφορετικές περιοχές στην κάθε χώρα, αποτελεί ένα στοιχείο και πολιτισμού και μια εικόνα που βοηθά στην ανάπτυξη του τουρισμού, εκατέρωθεν.
Mevlüt, σ’ ευχαριστώ άλλη μια φορά για τη φιλοξενία, για τη δημιουργική, παραγωγική συζήτηση που είχαμε και που θα συνεχίσουμε με τον Πρόεδρο Erdoğan.
Ευχαριστώ πολύ.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Θα έχω μία ερώτηση αναφορικά με τον αγώνα μεταξύ Τουρκίας-Ελλάδας εναντίον της τρομοκρατίας. Και εσείς το αναφέρατε στην αρχή της ομιλίας σας. Κατά τη διάρκεια των διμερών συνομιλιών συζητήθηκε η διαδικασία αναφορικά με την έκδοση των 8 πραξικοπηματιών στρατιωτών που διέφυγαν στην Ελλάδα ύστερα από την απόπειρα πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου. Μπορείτε να μας ενημερώσετε σχετικά με την πιο πρόσφατη εξέλιξη για την έκδοση αυτών των πραξικοπηματιών στρατιωτών;
Ν. ΚΟΤΖΙΑΣ: Δεν μου αρέσουν τα πραξικοπήματα. Έχω ζήσει σαν νεαρός το στρατιωτικό πραξικόπημα στην Ελλάδα από το 1967, μέχρι το 1974, και είμαι θύμα αυτού του πραξικοπήματος. Θυμάμαι και τους στρατοδίκες μου.
Έχουμε δική μας εμπειρία και η κυβέρνηση που υπάρχει στην Αθήνα, αποτελείται από ανθρώπους που είναι ενάντια στα πραξικοπήματα και πολλοί από αυτούς ήταν και φυλακή στο πραξικόπημα που ανέφερα -οι μεγαλύτερης ηλικίας, όχι οι νεότεροι.
Κατά συνέπεια, ήταν αυτονόητο ότι μόλις εκδηλώθηκε το πραξικόπημα στην Τουρκία – εγώ βρισκόμουν στη Μογγολία, στη Δημοκρατία της Μογγολίας σε μια συνάντηση Ευρώπης-Ασίας – επέστρεψα την ίδια μέρα επειγόντως και εκφράσαμε την αλληλεγγύη μας απέναντι στους δημοκρατικούς θεσμούς της Τουρκίας και στην ανάγκη να υπάρξει μία δημοκρατική υπεράσπιση αυτών των θεσμών.
Και ασφαλώς, όποιος σήκωσε όπλο ενάντια στη δημοκρατία, πρέπει να απολογηθεί απέναντι στη δικαιοσύνη της Τουρκικής Δημοκρατίας.
Οι αιτούντες άσυλο στην Ελλάδα το αποκτούν ή δεν το αποκτούν από αποφάσεις δικαστηρίων και όχι της κυβέρνησης. Τις δικαστικές αποφάσεις τις κρίνει κανείς, γενικά άλλες αρέσουν άλλες δεν αρέσουν, αλλά σε κάθε περίπτωση τις σέβεται.
Τα ελληνικά δικαστήρια, όπως έλεγα και στον Mevlüt συχνά, έχουν καταρρίψει πάρα πολύ συχνά νομοσχέδια της ελληνικής κυβέρνησης, και ένα από τα πιο ισχυρά μας νομοσχέδια που αφορούσε τον έλεγχο των ολιγαρχών των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης μας το απέρριψε. Δηλαδή σκέφτεται η Δικαιοσύνη σε ένα Κράτος Δικαίου με τον δικό της τρόπο. Δεν μας αρέσουν πολλές αποφάσεις, άλλες μας αρέσουν, αλλά είναι αδιάφορη η δικαιοσύνη. Το κύριο είναι να την σεβόμαστε.
Από εκεί και πέρα, ό,τι δεν είναι θέμα δικαιοσύνης, άρα είναι θέμα πολιτικής βούλησης, κατανοούμε και συμπαραστεκόμαστε στην Τουρκική Δημοκρατία.
Και άρα και όσον αφορά το θέμα της τρομοκρατίας, εμείς είμαστε μία χώρα που δεν μας αρέσουν ούτε οι τρομοκρατικές ομάδες ούτε οι τρομοκρατίες.
Πρέπει να πω, επειδή θυμήθηκε ο Mevlüt ότι - έχω την ιδιότητα του ακαδημαϊκού - το πρώτο άρθρο που έγραψα σε ηλικία 17 ετών, με ψευδώνυμο, ήταν ο πρώτος χρόνος της ελληνικής χούντας, ήταν ενάντια στην τρομοκρατία, και μάλιστα σε περίοδο πραξικοπήματος.
Άρα είναι ολοφάνερο ότι και εγώ προσωπικά και η κυβέρνησή μου, όποιος χρησιμοποιεί τη μέθοδο της τρομοκρατίας για να δημιουργήσει φόβο στη δημοκρατία και στους πολίτες της, είναι καταδικαστέος και πρέπει να υπάρχει η απαιτούμενη και απαραίτητη διεθνής συνεργασία.
Ευχαριστώ πολύ, κυρία μου, για την ερώτηση.
24 Οκτωβρίου, 2017