Χαιρετισμός Υφυπουργού Εξωτερικών, Κωνσταντίνου Βλάση για την Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας (9 Φεβρουαρίου 2020)

Η γλώσσα μας δεν είναι απλά ένα μέσο επικοινωνίας. Είναι ο φορέας, ο οποίος συμπυκνώνει τα ιδανικά και τις αξίες του έθνους μας. Είναι το μεγάλο συνεκτικό και συνάμα αποδεικτικό στοιχείο αυτού που ονομάζουμε ελληνικότητα, που υπάρχει και ζει αδιάλειπτα από τον Όμηρο μέχρι σήμερα. Ο Οδυσσέας Ελύτης έλεγε ότι η γλώσσα είναι εργαλείο μαγείας και φορέας αξιών, το οποίο στο βάθος των αιώνων προσκτάται ένα ορισμένος ήθος. Και το ήθος αυτό γεννά υποχρεώσεις.

Η ελληνική γλώσσα διαθέτει κάτι το μοναδικό. Ο πλούτος, η πλαστικότητα και η ακριβολογία της επιτρέπουν στον ομιλητή να εκφράζει με απλότητα και σαφήνεια υψηλές έννοιες, οι οποίες θέτουν στο επίκεντρο τον Άνθρωπο, τη δίψα του για ελευθερία και αξιοπρέπεια, τον αγώνα του για ηθική τελείωση και λύτρωση. Δεν είναι τυχαίο ότι η γλώσσα ορισμένων εκ των σπουδαιότερων δημιουργημάτων του ανθρώπινου πνεύματος είναι η ελληνική. Η γλώσσα των Ευαγγελίων είναι η ελληνική. Για αυτόν ακριβώς το λόγο ο Ελληνισμός είναι οικουμενικός, υπόθεση πανανθρώπινη και διαχρονικό σημείο αναφοράς.

Την οικουμενική αυτή διάσταση του ελληνικού πνεύματος, όπως διαδόθηκε μέσω της ελληνικής γλώσσας, υπενθυμίζει η σημερινή ημέρα, ημέρα μνήμης του εθνικού μας ποιητή Διονυσίου Σολωμού. Έμπνευση του Απόδημου Ελληνισμού και συγκεκριμένα της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων και Αδελφοτήτων Ιταλίας, η Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας είναι ένα ταξίδι στο χρόνο σε μια συνεχή πορεία δυόμισι και πλέον χιλιάδων ετών για την οποία είμαστε υπερήφανοι και έχουμε το χρέος να συνεχίσουμε. Χρέος να συνεχίσουμε γιατί ο Ελληνισμός είναι στοιχείο ζωντανό, δυναμικό, και διαρκώς εξελισσόμενο. Ανανεώνεται συνεχώς, αναπροσαρμόζεται σε νέες περιστάσεις, αφομοιώνει καινούριες επιδράσεις, ανακαλύπτει νέους δρόμους, βαίνει διαρκώς προς την πρόοδο.

Ένας σπουδαίος Έλληνας διανοητής, ο Γεώργιος Θεοτοκάς, αναρωτήθηκε κάποτε τί τελικά είναι ελληνικό. Θα κλείσω αυτό το μήνυμα με τα δικά του λόγια: Ο μόνος κανόνας της ελληνικότητας, που σηκώνει η δική μου τουλάχιστο συνείδηση, είναι τούτος: Ελληνικό είναι κάθε έργο που βγαίνει με ειλικρίνεια από τη ζωή, την καρδιά και τη σκέψη των ανθρώπων του έθνους μας.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΛΑΣΗΣ