O Γενικός Γραμματέας Απόδημου Ελληνισμού και Δημόσιας Διπλωματίας του Υπουργείου Εξωτερικών, Ιωάννης Χρυσουλάκης απηύθυνε χαιρετισμό κατά την έναρξη των εργασιών της διαδικτυακής συνάντησης με θέμα «Αρχαία Ελληνικά: Όταν το Παρελθόν συμπορεύεται με το Μέλλον», η οποία πραγματοποιήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2021 με πρωτοβουλία του Ομίλου PeopleCert και είχε ως «στόχο την ανάδειξη της οικουμενικότητας της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσας και των προκλήσεων της διεθνούς διδασκαλίας της». Συμμετείχαν διεθνώς διακεκριμένοι καθηγητές, οι οποίοι αναφέρθηκαν στους τρόπους και τις μεθόδους διδασκαλίας της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας και παρουσίασαν τις εμπειρίες τους από την Ελλάδα και το εξωτερικό.
Ο κ. Χρυσουλάκης χαρακτήρισε το ζήτημα της διδασκαλίας και διάδοσης των Αρχαίων Ελληνικών ως μία από τις προτεραιότητες στο πεδίο αρμοδιότητάς του, επισημαίνοντας ότι «η διδασκαλία της Αρχαίας Ελληνικής και η διατήρηση των κατά τόπους Εδρών Κλασικών Σπουδών σε Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα του εξωτερικού, καθώς και η διάδοση και διάσωση των δυνατοτήτων εκμάθησης και μελέτης της Αρχαίας Ελληνικής ανά τον κόσμο, αποτελεί παγίως πρωτεύον ζήτημα όσον αφορά τις πολιτικές για τον Απόδημο Ελληνισμό, και, πολύ περισσότερο, για τη Δημόσια Διπλωματία».
Όπως επισήμανε, το θέμα σχετικά με τον παρόντα και το δυνητικό, μελλοντικό ρόλο των Αρχαίων Ελληνικών έρχεται και επανέρχεται στο δημόσιο διάλογο και απασχολεί επανειλημμένα, όχι μόνον ακαδημαϊκούς, την εκπαιδευτική κοινότητα, τις εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες του Υπουργείου Παιδείας ή τους εν γένει ελληνόγλωσσους, αλλά και ανθρώπους σε όλον τον κόσμο.
Σημειώνοντας ότι, τις περισσότερες φορές, η σχετική συζήτηση διεξάγεται με όρους «χρησιμότητας» και «εργαλειακής χρήσης», ο κ. Χρυσουλάκης υπερθεμάτισε την προσπάθεια κατάκτησής της Αρχαίας Ελληνικής, επισημαίνοντας ότι «η ορθή χρήση της γλώσσας – της νεοελληνικής αλλά και κάθε γλώσσας – χρειάζεται τα όσα διδάσκει η εξοικείωση με το κειμενικό σύμπαν της Αρχαίας Ελληνικής. Τη βαθιά επίγνωση της ετυμολογικής προέλευσης των λέξεων και του επιδέξιου χειρισμού του νοήματός τους, την ευαισθησία ως προς το ρυθμό και τη μουσικότητα του ρέοντος λόγου, την εύστοχη διαχείριση της ακριβούς και μεταφορικής σημασίας των λεξικών μονάδων, την αριστοτεχνική δόμηση του επιχειρήματος. Και δεν είναι τυχαίο ότι, όταν απαντώνται όλα τα παραπάνω, αυτόματα ο εκάστοτε ομιλητής ή συντάκτης ενός κειμένου αποκτά στα μάτια του αποδέκτη τα χαρακτηριστικά της καλλιέπειας, της πειθούς, της ρητορικής δεινότητας, της βαθιάς καλλιέργειας και της εμπεδωμένης γνώσης».
Ο κ. Χρυσουλάκης σημείωσε ότι ανήκει σε αυτούς που θεωρούν τα Αρχαία Ελληνικά ως μία ζώσα γλώσσα και την ενασχόληση μαζί της ένα ατελεύτητο διανοητικό ταξίδι προς τη γνώση, την αλήθεια και την ομορφιά. Προς επίρρωση αυτής της πεποίθησης, έκλεισε το χαιρετισμό του παραθέτοντας τη φράση του ελληνολάτρη Ρωμαίου αυτοκράτορα–φιλοσόφου Αδριανού, όπως μας τη μεταφέρει η Μαργκερίτ Γιουρσενάρ στο βιβλίο της «Αδριανού Απομνημονεύματα»: «Αγάπησα αυτήν τη γλώσσα για την εύρωστη πλαστικότητά της, για το πλούσιο λεξιλόγιό της, που η κάθε λέξη του πιστοποιεί την άμεση και τη διαφορετική επαφή της με τις αλήθειες, και γιατί ό,τι έχει λεχθεί καλό από τον άνθρωπο, έχει ως επί το πλείστον λεχθεί σ' αυτή τη γλώσσα».
22 Δεκεμβρίου, 2021