Δ. ΔΡΟΥΤΣΑΣ: Κυρίες και κύριοι βουλευτές, κυρίες και κύριοι Πρέσβεις, αγαπητοί συνεργάτες στο Υπουργείο Εξωτερικών. Μεθαύριο θα κορυφωθούν εδώ στην Αθήνα οι εκδηλώσεις για την επέτειο 190 ετών από την έναρξη της ελληνικής επανάστασης. Το Υπουργείο μας, το Υπουργείο Εξωτερικών, συμμετέχει στον πανελλήνιο αυτό εορτασμό παρουσιάζοντας μία έκθεση ιστορικών εγγράφων και έργων τέχνης, που αναφέρονται σε εκείνη την εποχή. Την έκθεση επιμελήθηκε για άλλη μία φορά η Υπηρεσία Διπλωματικού και Ιστορικού Αρχείου και θα ήθελα πολύ εγκάρδια να ευχαριστήσω την κυρία Τομαή και όλους τους συνεργάτες της για αυτό και βεβαίως και όλους όσοι συνεισέφεραν σε αυτήν την έκθεση. Για μένα, είναι ιδιαίτερη τιμή και χαρά, που έχω την ευκαιρία να την εγκαινιάσω.
Με τους περισσότερους εδώ δεν είναι η πρώτη φορά που συναντιόμαστε, με μία αφορμή σαν τη σημερινή. Δεν είναι επίσης η πρώτη φορά που το Υπουργείο μας ανοίγει τις πόρτες του στο ευρύ κοινό, για να φιλοξενήσει μία έκθεση που συνδέεται με κάποια μείζονα επέτειο της Ελληνικής ιστορίας. Θυμίζω για παράδειγμα τις δύο τελευταίες, την έκθεση για τα 2.500 χρόνια από τη Μάχη του Μαραθώνα ή την έκθεση φωτογραφικού υλικού από την απελευθέρωση της Ελλάδας και τη λήξη του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου. Φιλοδοξούμε οι εκδηλώσεις αυτού του είδους να καταστούν θεσμός. Από τους πολλούς λόγους που θα μπορούσα να απαριθμήσω, επιτρέψτε μου, με σεβασμό στο χαρακτήρα της σημερινής επετείου, να υπογραμμίσω μόνο έναν.
Θέλουμε το Υπουργείο Εξωτερικών να είναι ανοικτό στην κοινωνία, γιατί η καθημερινή λειτουργία του Υπουργείου είναι στην πραγματικότητα μία συνεχής προσφορά στην κοινωνία, ακόμα και αν αυτό δεν είναι πάντα τόσο εμφανές. Αυτό αφορά όλες τις πτυχές της δραστηριότητάς μας, από την άσκηση υπεύθυνης εξωτερικής πολιτικής, που κατοχυρώνει τα συμφέροντα της χώρας μας παντού και πάντα, έως την παροχή προξενικών υπηρεσιών αλλά και την παροχή συνδρομής σε όσους συμπολίτες μας βρεθούν σε ανάγκη. Και τις τελευταίες εβδομάδες το Υπουργείο Εξωτερικών κλήθηκε να χειριστεί δύσκολες καταστάσεις. Στην Αίγυπτο, στη Λιβύη, στην Ιαπωνία, τα στελέχη του Υπουργείου Εξωτερικών κλήθηκαν να χειριστούν με επαγγελματισμό και ευαισθησία την προσωπική αγωνία πολλών συμπολιτών μας και τον συγγενών τους. Και με αυτήν την ευκαιρία, επιτρέψτε μου για άλλη μια φορά, να τους συγχαρώ και να τους ευχαριστήσω πολύ θερμά.
Κυρίες και κύριοι, η επανάσταση του 1821 ήταν ένα γεγονός κορυφαίας σημασίας για την εξέλιξη της πατρίδας μας, ήταν όμως και ένα γεγονός με σημαντικότατες διεθνείς προεκτάσεις εκείνη την εποχή. Ταρακούνησε τα συντηρητικά κατεστημένα που δυνάστευαν τους λαούς της ηπειρωτικής Ευρώπης, συγκίνησε τα προοδευτικά πνεύματα σε όλο τον κόσμο, ενέπνευσε το ιδανικό της ελευθερίας στους άλλους λαούς της Βαλκανικής. Στο διεθνές αυτό περιβάλλον, οι Έλληνες χωρίς ακόμα αναγνωρισμένο κράτος, χωρίς συντεταγμένους θεσμούς, κλήθηκαν να διαχειριστούν τις διεθνείς υποθέσεις του επαναστατημένου έθνους. Δίπλα σε αυτούς και στους μαχητές της επανάστασης στάθηκαν οι Φιλέλληνες αλλά και οι Έλληνες της διασποράς. Όλοι μαζί έδωσαν το δικό τους αγώνα για την προβολή των δικαίων των επαναστατημένων Ελλήνων, για τον επηρεασμό των αλλοδαπών κέντρων εξουσίας, για τη δημιουργία διεθνών συμμαχιών. Και την κρίσιμη στιγμή, το έργο τους αποδείχτηκε σωτήριο για το μέλλον της επανάστασης.
Σήμερα, το διεθνές περιβάλλον για την Ελλάδα δεν είναι φυσικά το ίδιο και δεν θα ήταν ίσως δόκιμο να επιχειρήσει κανείς συγκρίσεις με τις θυσίες που έκαναν οι πρόγονοί μας τότε. Η αφοσίωσή μας όμως στην πατρίδα, επιτρέψτε μου να πω, ότι παραμένει αμείωτη και τα στελέχη του Υπουργείου Εξωτερικών το γνωρίζουν αυτό καλά και επιτελούν το καθήκον τους με ευσυνειδησία σε όλες τις Διπλωματικές και Προξενικές Αρχές της Ελλάδας ανά την υφήλιο.
Σε αυτούς, τις οικογένειες τους και σε όλους τους παριστάμενους, εύχομαι ολόψυχα χρόνια πολλά.
Ευχαριστώ πολύ.
23 Μαρτίου, 2011