Κοινές δηλώσεις ΥΠΕΞ Ν. Κοτζιά και ΥΠΕΞ Λουξεμβούργου J. Asselborn μετά τη συνάντησή τους (Αθήνα, 15.5.2015)

Κοινές δηλώσεις ΥΠΕΞ Ν. Κοτζιά και ΥΠΕΞ Λουξεμβούργου J. Asselborn μετά τη συνάντησή τους (Αθήνα, 15.5.2015)Ν. ΚΟΤΖΙΑΣ: Καλή σας μέρα, καλωσορίζω τον Υπουργό των Εξωτερικών του Λουξεμβούργου. Χαίρομαι που έχουμε κοντά μας ένα φίλο, καταρχάς, και δικό μου και της Ελλάδος, τον Υπουργό Εξωτερικών του Λουξεμβούργου, τον Jean Asselborn, με τον οποίο συζητάμε συχνά και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όταν συναντιόμαστε, και είναι και ο πρώτος άνθρωπος που με χαιρέτισε με μία μεγαλόκαρδη αγκαλιά στην πρώτη μου παρουσία στο Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με τον Υπουργό κάναμε μεγάλες και σημαντικές συζητήσεις και στο παρελθόν, αλλά ιδιαίτερα σήμερα και κατά την ιδία συνάντηση και στη συνάντηση που είχαμε με τις αντιπροσωπείες μας και θα συνεχίσουμε στον 7ο όροφο απέναντι. Οι συζητήσεις αυτές είναι πολύ σημαντικές γιατί, όπως γνωρίζετε, το Λουξεμβούργο είναι η καρδιά της Ευρώπης. Είμαστε η ιστορία της που την απήγαγε από τη Λιβύη, κάποτε, δια μέσου του θεού Δία.

Και είναι σημαντικές γιατί αυτή η φίλη χώρα αναλαμβάνει την Προεδρία του Συμβουλίου Υπουργών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και ο Υπουργός είχε την καλοσύνη να μας ενημερώσει για τις προτεραιότητες της Προεδρίας του Λουξεμβούργου.

Η Ευρώπη βρίσκεται μπροστά σε μία κρίσιμη στιγμή, έχει να δει τα νέα ζητήματα όπως είναι η ορμή του μεταναστευτικού, η αποσταθεροποίηση της περιοχής μας, και πιστεύω ότι θα βρίσκεται το επόμενο εξάμηνο σε πολύ καλά χέρια. Και το λέω αυτό γιατί το Λουξεμβούργο υπήρξε πάντα, σε όλα τα χρόνια παρουσίας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ένας σταθερός φίλος και υποστηρικτής των ελληνικών αναγκών και θέσεων.

Όπως ξέρετε και στις προτεραιότητες του Λουξεμβούργου αλλά και στις προτεραιότητες του Προέδρου της Επιτροπής, του κυρίου Junker, που υπήρξε Πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου, είναι τα σχέδια μεγάλων επενδύσεων για τη συμβολή στη λύση του προβλήματος της απασχόλησης.
Με το Λουξεμβούργο έχουμε και μία συναντίληψη, κοινή αντίληψη για το ότι η Ευρώπη για να επιβιώσει πρέπει να έχει συνεκτικότητα και ισχυρούς κοινωνικούς μηχανισμούς προστασίας και ανάπτυξης της προσωπικότητας, των ανθρώπων και της κοινωνίας. Συμφωνούμε με τα σχέδια της Προεδρίας του Λουξεμβούργου για ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, για ένα ορθό σύστημα υποδοχής και κατανομής των προσφύγων και παράνομων μεταναστών.

Τέλος, ενημέρωσα τον κύριο Υπουργό και φίλο για τις πρόσφατες επαφές μου στην Τουρκία, εννοώ στην Άγκυρα και στην Κωνσταντινούπολη, γιατί στην Αττάλεια ήμασταν μαζί.

Για το Κυπριακό, υπό τις νέες συνθήκες που ξαναρχίζει η συζήτηση. Για την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Επίσης για σειρά πρωτοβουλιών που αναλαμβάνουμε ως Υπουργείο Εξωτερικών και εγώ προσωπικά ως Υπουργός Εξωτερικών στο διεθνές προσκήνιο.

Στηρίζουμε και οι δύο χώρες τις ευρωατλαντικές προοπτικές των δυτικών Βαλκανίων, εφ' όσον οι χώρες αυτές ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της δημοκρατίας και των κριτηρίων της Κοπεγχάγης.

Συζητήσαμε με τον κύριο Υπουργό για την Ουκρανία, τη Συρία και τη Λιβύη, αλλά πριν από όλα στηρίξαμε τη φιλία των δύο κρατών μας και την προσωπική μας σχέση μέσα από τα κοινά μας ενδιαφέροντα, τις κοινές αγωνίες.

Και για άλλη μία φορά, Jean, welcome. Καλώς ήρθες.

J. ASSELBORN: Ευχαριστώ πολύ, αγαπητέ Νίκο. Πρέπει να πω ότι είμαι ενθουσιασμένος από αυτή την επίσκεψη στην Ελλάδα, αυτή τη στιγμή που είναι σημαντική για την Ευρωπαϊκή Ένωση και για την Ελλάδα.

Όπως είπε ορθά ο Υπουργός, εάν η καρδιά της Ευρώπης χτυπάει στο Λουξεμβούργο μπορούμε να πούμε ότι η Ελλάδα είναι η καρδιά της δημοκρατίας, κυρίως η Αθήνα.
Κατά την άποψή μου το επόμενο εξάμηνο θα είναι σημαντικό για την Ευρωπαϊκή Ένωση καθώς και για την Ελλάδα και το Λουξεμβούργο. Σας λέω ευθύς εξαρχής ότι κατά τη διάρκεια της προεδρίας μας θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν, όχι για να βοηθήσουμε την Ελλάδα, αλλά για να είμαστε στο πλευρό της Ελλάδας όσον αφορά τις προκλήσεις, τα προβλήματα και τις λύσεις που μπορούμε από κοινού να βρούμε.
Προσωπικά συναντηθήκαμε πριν από κάποιους μήνες στις Βρυξέλλες, μπορώ να πω ότι αμέσως αισθανθήκαμε ότι υπάρχει χημεία μεταξύ μας. Και χθες γυρίσαμε μαζί από την Αττάλεια και εδώ, σήμερα, στην Αθήνα είχα την ευκαιρία να μιλήσω με τον Υπουργό Εξωτερικών για τα μεγάλα θέματα που θα απασχολήσουν την προεδρία μας.
Σήμερα το πρωί είχα την τιμή να συναντήσω και τον Πρωθυπουργό με τον οποίο ο διάλογος ήταν εντατικός για την Ευρώπη, για την Ελλάδα. Αργότερα θα συναντήσω και τον κύριο Χουντή, τον υπεύθυνο για τις ευρωπαϊκές υποθέσεις, καθώς και την Πρόεδρο της ελληνικής Βουλής.

Όσον αφορά την προεδρία νομίζω ότι θα πρέπει πάντα αρχίζοντας να είμαστε από πολιτικής πλευράς στο σωστό άξονα. Πρώτα από όλα θα πρέπει να δούμε ποιες είναι οι επιπτώσεις των εκλογών στη Μ. Βρετανία, που θα έχουν επιπτώσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση κατά το δεύτερο εξάμηνο του τρέχοντος έτους και δεν θα υπάρχει, βεβαίως, διαπραγμάτευση μεταξύ Μ. Βρετανίας και Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά συνομιλίες. Όπως ξέρετε, ο Πρωθυπουργός Κάμερον κέρδισε τις εκλογές και θα κάνει αυτό που είχε πει, πριν από τις εκλογές. Δεν είναι κακό να γίνει. Θα υπάρξει λοιπόν δημοψήφισμα για τη θέση της Μεγάλης Βρετανίας σε σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Εγώ πιστεύω και ο κύριος Υπουργός είναι της ίδιας άποψης, ότι θα πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε ώστε να παραμείνει η Μεγάλη Βρετανία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, διότι από στρατηγικής πλευράς, η πολιτική βαρύτητα της Ευρώπης θα μειωθεί χωρίς τη Μεγάλη Βρετανία. Από την άλλη, δεν θα πρέπει να αποδυναμώσουμε την έννοια, τη σπουδαιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τις αρχές έτσι όπως εγγράφονται στις Συνθήκες. Μία Ένωση όλο και πιο στενή αν θέλετε στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα είναι λοιπόν ενδιαφέρον να δούμε πως θα εξελιχθεί η κατάσταση και πιστεύω ότι και η Ελλάδα, όπως και το Λουξεμβούργο, βρίσκονται στον ίδιο άξονα. Να μη χάσουμε βεβαίως τη Μεγάλη Βρετανία, αλλά βεβαίως να μη χάσουμε και τη σπουδαιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Θα μιλήσουμε μετά για τη σημαντική συνάντηση του Νοεμβρίου – Δεκεμβρίου που θα λάβει χώρα στο Παρίσι. Θα προσπαθήσουμε να συγκεράσουμε τις ευρωπαϊκές θέσεις στα πλαίσια του Συμβουλίου. Βεβαίως και σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Ένας τρίτος άξονας και τώρα μιλώ κάπως ιεραρχικά, είναι το TTIP, η συμφωνία αυτή. Το μεσημέρι φαντάζομαι ότι θα έχουμε τη δυνατότητα να μιλήσουμε για αυτή τη συνθήκη μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ηνωμένων Πολιτειών με όλη τη πολυπλοκότητα που έχει, σε σχέση επίσης και με τη Ολοκληρωμένη Οικονομική και Εμπορική Συμφωνία (ΟΟΕΣ), δηλαδή τη συνθήκη μεταξύ της ΕΕ και του Καναδά και βεβαίως, σε ανθρώπινο επίπεδο, όπως είπε και ο Νίκος προηγουμένως, το θέμα της μετανάστευσης. Τη Δευτέρα θα είναι ένα από τα κύρια θέματα της συνάντησης των Υπουργών Εξωτερικών που θα λάβει χώρα στις Βρυξέλλες. Γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά στην Ευρώπη, ότι η Ελλάδα έχει πρόβλημα.

Πολύ περισσότερο ομιλούμε για το τι ακριβώς διαδραματίζεται γύρω από τη Λαμπεντούζα, αλλά και η Ελλάδα έχει ανάγκη την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη για το θέμα αυτό.

Και πιστεύω ότι η αξιοπιστία της Ευρωπαϊκής Ένωσης διακυβεύεται. Μπορούμε να συζητήσουμε, να θέσουμε εν αμφιβόλω αυτή την κατανομή των βαρών που δεν προτάθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αλλά είναι δουλειά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να προτείνει λύσεις. Θα το συζητήσουμε. Και πιστεύω ότι αν υπάρχουν κράτη που δεν θέλουν να συμμετάσχουν, που δεν θέλουν επιδείξουν αλληλεγγύη για την κατανομή του βάρους, αυτό νομίζω ότι δεν θα είναι υπέρ της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρέπει όλοι να συμμετάσχουν. Τελειώνοντας, θα ήθελα να πω και δυο λόγια για την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ελλάδα, κυρίως όσον αφορά την ευρωζώνη.
Εγώ, προσωπικά, το 2010 ήμουν παρών στα Συμβούλια όπου αποφασίσαμε ως Ευρωπαϊκή Ένωση να στηρίξουμε την Ελλάδα. Να βοηθήσουμε στο ανώτατο δυνατό επίπεδο την Ελλάδα. Το κάναμε. Νομίζω ότι υπήρξε προς την Ελλάδα μεγάλη επίδειξη αλληλεγγύης.

Τώρα, αν δούμε τα εκατομμύρια και τα δισεκατομμύρια τα οποία ελευθερώθηκαν προς την Ελλάδα, μπορούμε να το διαπιστώσουμε, χωρίς βεβαίως να ξεχνούμε ποιες είναι οι πολύ μεγάλες θυσίες που κάνει ο ελληνικός λαός για να μπορέσει να ορθοποδήσει και πάλι η χώρα. Αυτό ήθελα να τονίσω εδώ. Καμία χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν σπρώχνει την Ελλάδα προς το Grexit, ούτε επισήμως, ούτε άτυπα, ανεπισήμως.

Όσον αφορά τώρα τις επιπτώσεις των μέτρων των κοινωνικών κυρίως, πρέπει να πω ότι κατανοούμε πάρα πολύ καλά τι συμβαίνει στην Ελλάδα. Θέλουμε να επανισορροπήσουμε τα μέτρα που λαμβάνονται, χωρίς βεβαίως να προκαλέσουμε πρόβλημα στις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν.

Πιστεύω ότι στην Ελλάδα υπάρχει πολύ καλή θέληση, όπως υπάρχει και πολύ καλή θέληση σχεδόν σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και σχεδόν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες θέλουν να βοηθήσουν την Ελλάδα και η καλή αυτή θέληση θα μας βοηθήσει να καταλήξουμε σε συμφωνία. Αυτό το βλέπουμε εδώ στην Ελλάδα και νομίζω ότι προσεγγίζουμε με ταχείς ρυθμούς την απόφαση, διότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Οποιαδήποτε εναλλακτική λύση θα ήταν επισφαλής. Θα πρέπει λοιπόν να παραμείνει στην ευρωζώνη η Ελλάδα και εμείς θα πρέπει να μπορέσουμε να βρούμε το σωστό καύσιμο που θα μας επιτρέψει να προσεγγίσουμε οι μεν τους δε.

Ο καθένας, λοιπόν, εργάζεται από την πλευρά του και είμαι πεπεισμένος μετά από αυτά τα οποία άκουσα εδώ στην Ελλάδα, ότι η Κυβέρνηση ενεργεί με σοβαρότητα. Και αυτή η καλή θέληση η οποία υπάρχει στην ευρωζώνη θα μας οδηγήσει σύντομα σε λύση στην κατάσταση αυτή που, όπως είπε και ο Πρωθυπουργός, δεν αφορά και δεν πλήττει μόνο την Ελλάδα και την ευρωζώνη και συμφωνώ απόλυτα μαζί του, αλλά και το πολιτικό όραμα όλης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αυτά ήθελα να σας πω και βεβαίως είμαι έτοιμος να απαντήσω στα ερωτήματα που θα θελήσετε να μου θέσετε.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Λέγομαι Κατερίνα Φρύσσα και είμαι από το Κρατικό Ραδιόφωνο. Ήθελα να σας ρωτήσω ποιες θα είναι οι προτεραιότητές σας ως προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε λίγους μήνες.

J. ASSELBORN: Προσπάθησα να σας εξηγήσω τις προτεραιότητες της προεδρίας. Όπως συμβαίνει στην περίπτωση κάθε προεδρίας, δεν έχουμε επιλογές. Yπάρχει μια συνέχεια. Στην Ευρώπη, έχουμε τώρα τις τρεις συνεχόμενες προεδρίες, την Ιταλική, τη Λετονική και η τρίτη είναι η δική μας τώρα. Η μεγαλύτερη κατά την άποψή μου πρόκληση και από κοινωνικής και από οικονομικής άποψης είναι να μπορέσουμε να αναθερμάνουμε τις επενδύσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και βεβαίως διαθέτουμε το σχέδιο για τα 315 δις, τα οποία δεν θα χρησιμοποιηθούν μόνο από τις χώρες που έχουν καλή οικονομία, αλλά κυρίως από τις χώρες που έχουν ανάγκες και είμαι σε μια από αυτές τις χώρες.

Πρόκειται για κάτι, λοιπόν, το πολύ σημαντικό και δια μέσου των επενδύσεων να επιτύχουμε κάτι το οποίο κάπως παραγνωρίσαμε τα τελευταία χρόνια. Δηλαδή να επικεντρωθούμε περισσότερο στην κοινωνική πολιτική και να φτάσουμε σε μια Ευρώπη, όπου δεν θα υπάρχει μόνο το «τρίτο μάτι», το οποίο ανήκει στο Λουξεμβούργο και σε μερικές άλλες χώρες στον κόσμο, αλλά επίσης ένα κοινωνικό «τρίτο μάτι». Και αυτό είναι κατά τη γνώμη μου μια πολύ σημαντική προτεραιότητα, δεν ξέρω εάν θα πετύχουμε το στόχο μας, αλλά έτσι κι αλλιώς θα προσπαθήσουμε.
Όσον αφορά τις άλλες προτεραιότητες τις απαρίθμησα προηγουμένως. Μετανάστευση, βεβαίως είναι από ανθρώπινης πλευράς η μεγαλύτερη προτεραιότητα που έχουμε και η συνεδρίαση COP 21, που ανέφερα, και το ΤΤΙΡ. Όλα αυτά τα θέματα που προανέφερα.

Τώρα, όσον αφορά την εξωτερική μας πολιτική. Ξέρετε ότι από το 2009 έχουμε έναν Ύπατο Εκπρόσωπο που προεδρεύει του Συμβουλίου των Υπουργών Εξωτερικών. Εμείς τώρα ασκούμε την 12η προεδρία μας. Η 11η μας ήταν το 2005. Τα πράγματα ήταν τελείως διαφορετικά. Η εξωτερική πολιτική ήταν επίσης αρμοδιότητα του κράτους που ασκούσε την προεδρία της ΕΕ. Αυτό δεν ισχύει πια. Ευτυχώς, κατά τη γνώμη μου για να υπάρχει μια συνέχεια. Αλλά, όπως ξέρετε, η Ύπατη Εκπρόσωπος, ενεργεί μόνο με εντολή που θα της δώσουμε, σχεδόν ομόφωνα. Και θα κάνουμε ότι μπορούμε ώστε οι προτεραιότητες σε θέματα εξωτερικής πολιτικής να τηρηθούν και να ασχοληθούμε με την ουσία του κάθε θέματος.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Υπουργέ, αναφερθήκατε στο ενδεχόμενο μιας οικονομικής συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών;

J. ASSELBORN: Ναι. Είμαστε έτοιμοι για την οικονομική συνεργασία. Με τον Πρωθυπουργό και αργότερα με το φίλο μου το Νίκο θα το ξανασυζητήσω, έχουμε στο Λουξεμβούργο ένα σύστημα μεταφοράς των φορτηγών μέσω σιδηροδρόμου, τα φορτηγά φτάνουν ως την Τεργέστη και από εκεί συνεχίζουν μέχρι την Τουρκία. Και σε αυτό το θέμα θα μπορούσε σε αυτό το σχέδιο να συμμετάσχει η Ελλάδα. Είναι κάτι που ενδιαφέρει τους σιδηροδρόμους του Λουξεμβούργου. Επίσης, ανά πάσα στιγμή αν υπάρξει αίτημα και αν μπορούμε εμείς να κάνουμε κάτι από το Υπουργείο μας είμαστε διατεθειμένοι να ενεργήσουμε για να συναντηθούν οι οικονομικές δυνάμεις των δύο κρατών μας και να προχωρήσουμε. Προς το παρόν είναι κάπως πολύπλοκα τα πράγματα, αλλά είμαι πεπεισμένος ότι σε μερικούς μήνες και μετά το τέλος της προεδρίας του Λουξεμβούργου θα μπορέσουμε και σε αυτόν τον τομέα να προχωρήσουμε.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Υπουργέ, είστε μια χώρα, όπως είπατε στην καρδιά της Ευρώπης, όπως και η Αθήνα είναι μια χώρα που βρίσκεται στην καρδιά της δημοκρατίας. Μιλήσατε προηγουμένως και είπατε ότι κανείς στην Ευρώπη, ούτε φανερά ούτε μη, θέλει την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Ωστόσο, το θέμα της κοινωνικής πολιτικής δεν νομίζετε ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό για μια δίκαιη λύση που θα επιτρέψει στην Ελλάδα να παραμείνει στο ευρώ; Ευχαριστώ πολύ.

J. ASSELBORN: Ακούστε, εγώ εκφράστηκα με απόλυτη σαφήνεια προηγουμένως και θα το επαναλάβω. Σίγουρα δεν έγιναν σωστά κατανοητές οι κοινωνικές επιπτώσεις των όρων που ζητήθηκαν από τις Βρυξέλλες στην Ελλάδα. Είναι πολύ πιθανό. Εγώ, πρέπει να ομολογήσω ότι πάντα ήμουν υπέρμαχος της βοήθειας προς την Ελλάδα, της στήριξης της Ελλάδας, αλλά κάποια στιγμή δεν είδαμε επιτόπου τι ακριβώς συνέβαινε. Θα πρέπει λοιπόν να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να μην αποσταθεροποιήσουμε την πορεία που έχει αρχίσει και να βρούμε λύσεις για να αμβλύνουμε τις κοινωνικές επιπτώσεις των αποφάσεων που έχουν ληφθεί.

Και όταν λέγω ότι το Λουξεμβούργο θέλει να προωθήσει το λεγόμενο «τριπλό μάτι», στην Ευρωπαϊκή Ένωση στη διάρκεια της προεδρίας μας – γνωρίζω ότι πρόκειται για μια δέσμευση πολύ φιλόδοξη και δεν είμαι σίγουρος ότι θα έχουμε συγκεκριμένα αποτελέσματα. Θα κάνουμε, επαναλαμβάνω, ό,τι μπορούμε γενικά όχι μόνο σε σχέση με την Ελλάδα. Και συμφωνώ απόλυτα με αυτά τα οποία υπονοήσατε στην ερώτησή σας. Η Ευρώπη είναι ένα σχέδιο για την ειρήνη, αλλά και ένα κοινωνικό σχέδιο.

Στη βάση λοιπόν αυτής της επιλογής που ίσως στην αρχή - μιλήσαμε για τον Σουμάν - δεν υφίστατο τόσο, αλλά τώρα εάν δεν μπορέσουμε να δώσουμε κάποιες εναλλακτικές λύσεις στα κοινωνικά προβλήματα πιστεύω ότι η αξιοπιστία της Ευρώπης δύσκολα θα αναγνωριστεί.
Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο περισσότερο από ένα τέταρτο των ευρωβουλευτών δεν θέλουν πλέον την Ευρώπη, δεν θέλουν μια διαφορετική Ευρώπη, δεν θέλουν καθόλου Ευρώπη. Και αν δείτε, η Λεπέν και οι υπόλοιποι τι λένε, ότι για να καταπολεμήσουμε την ανεργία θα πρέπει να πετάξουμε όλους τους αλλοδαπούς και ότι για να καταπολεμήσουμε τις αδυναμίες του ευρώ, θα πρέπει να φύγουμε από την Ευρώπη.

Έχουμε να κάνουμε με μια κατάσταση στην Ευρώπη κατά την οποία κάθε πρωί όταν ξυπνάει κανείς θα πρέπει να εργάζεται και να εξηγεί και να υπερασπίζεται την έννοια της Ευρώπης. Πριν από 10 χρόνια δεν ήταν έτσι τα πράγματα. Η Ευρώπη σήμαινε προοπτική, κίνητρα, πρόοδο. Σήμερα πρέπει να αγωνιστούμε, πρέπει να πολεμήσουμε, ώστε να παραμείνει μια ελπίδα η Ευρώπη. Και δεν θα παραμείνει ελπίδα παρά το γεγονός ότι δεν έχουμε πολέμους, εάν δεν δώσουμε την κοινωνική προοπτική σε όλες τις χώρες της Ευρώπης.

15 Μαΐου, 2015