Μορφωτικές, Πολιτιστικές Σχέσεις και Απόδημος Ελληνισμός

Εξαιτίας της γεωγραφικής της θέσης η Ελλάδα αποτελούσε ανέκαθεν κόμβο που συνέδεε την Ευρώπη με την Ασία, το Αιγαίο με τη Μεσόγειο, τον ευρωπαϊκό Νότο με τη Βόρειο Αφρική. Οι επιρροές από όλες αυτές τις περιοχές διασταυρώθηκαν στην Ελλάδα και άφησαν τα ίχνη τους στον πολιτισμό της χώρας. Αυτές οι επρροές αφομοιώθηκαν με επιτυχία, προσαρμόστηκαν και μεταλλάχτηκαν ώστε να αντικατοπτρίζουν την κοσμοθεωρία και τον τρόπο ζωής των Ελλήνων, ενώ συνετέλεσαν στη διαμόρφωση της πολιτιστικής ταυτότητας της Ελλάδας.

Εκτός από την περίφημη αρχαία πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας, και ο σύγχρονος ελληνικός πολιτισμός ανέπτυξε νέες μορφές έκφρασης, που απολαμβάνουν διεθνή αναγνώριση.

Περισσότερες πληροφορίες για τον ελληνικό πολιτισμό μπορείτε να βρείτε:
-   στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού
-   στην ιστοσελίδα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου
-   στην ιστοσελίδα του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού

Ελληνο-Aυστριακές Πολιτιστικές Σχέσεις

Τον 17ο και 18ο αιώνα πολλοί Έλληνες ανέπτυξαν διασυνοριακές, κυρίως εμπορικές, δραστηριότητες και εγκαταστάθηκαν με την πάροδο των χρόνων στη Βιέννη και άλλες πόλεις της Αυστρο-ουγγρικής Μοναρχίας. Ίδρυσαν εκκλησίες, σχολεία (το 1801, δηλαδή σχεδόν τρεις δεκαετίες πριν από την ίδρυση του νέου ελληνικού κράτους ιδρύθηκε στη Βιέννη μία από τις πρώτες ελληνικές σχολές , που λειτουργεί έκτοτε σχεδόν αδιάκοπα) και τυπογραφεία, εξέδωσαν εφημερίδες και διακρίθηκαν στην οικονομική και πολιτιστική ζωή. Στους πιο διακεκριμένους ανήκει ο βαρώνος Σίνας, οι οικογένειες Καραγιάννη (από την οποία καταγόταν και ο Herbert von Karajan), Υψηλάντη, Δούμπα, Οικονόμου, Καλαφάτη και Χρηστομάνου κτλ. Οι ιδέες του Γαλλικού Διαφωτισμού βρήκαν πρόσφορο έδαφος και στην ελληνική κοινότητα της Βιέννης• εδώ συγκεντρώνονταν επίσης πολλοί διαφωτιστές, όπως ο Άνθιμος Γαζής, ο Κωνσταντίνος Κούμας, ο Νεόφυτος Δούκας, ο Ρίγας Βελεστινλής κτλ.), οι οποίοι συνέβαλαν τα μέγιστα στην προετοιμασία της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Μεταξύ 1811 και 1821 κυκλοφόρησε στη Βιέννη από τον Α. Γαζή και άλλους διαφωτιστές το περιοδικό Λόγιος Ερμής, το σημαντικότερο ελληνικό έντυπο την περίοδο πριν από την Επανάσταση. Από εκείνη την περίοδο χρονολογείται επίσης η «Οδός Ελλήνων» (Griechengasse) μεταξύ των δύο ελληνο-ορθόδοξων εκκλησιών, στο κέντρο της παλαιάς ελληνικής συνοικίας.

Τον 19ο αιώνα κυριάρχησε στη Βιέννη το ρεύμα του νεοκλασσικισμού. Πολλά κτίρια που κτίστηκαν εκείνη την εποχή διακοσμήθηκαν με στοιχεία από την ελληνική αρχαιότητα και τη μυθολογία. Η αυτοκράτειρα Ελισάβετ συνέβαλε σε αυτό το ρεύμα με την αγάπη της για την Ελλάδα. Μέχρι και σήμερα οι δύο χώρες, Ελλάδα και Αυστρία, διατηρούν στενές πολιτιστικές σχέσεις.

Δεν θα πρέπει να παραλείψουμε ότι το Ινστιτούτο Βυζαντινολογίας και Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Βιέννης αποτελεί το σημαντικότερο ερευνητικό κέντρο στο γερμανόφωνο χώρο, που ασχολείται με την ελληνική ιστορία, τον πολιτισμό, τη γλώσσα και τη λογοτεχνία κατά την περίοδο του μεσαίωνα και τη σύγχρονη εποχή. Σημαντική είναι και η συμβολή στη διάδοση της νεοελληνικής γλώσσας των ιδρυμάτων λαϊκής επιμόρφωσης (Volkshochschulen), που λειτουργούν στην Αυστρία και στην πλειονότητά τους προσφέρουν μαθήματα εκμάθησης Νεοελληνικών, μιας από τις ιδιαίτερα αγαπητές ξένες γλώσσες για τους Αυστριακούς. 

Ελληνική κοινότητα

Τη δεκαετία του ’50, όταν πολλοί Έλληνες νέοι ήρθαν για σπουδές στην Αυστρία, δημιουργήθηκε στο Γκρατς η μεγαλύτερη κοινότητα ξένων σπουδαστών της εποχής εκείνης, με περίπου 3.000 φοιτητές από την Ελλάδα. Όσοι από αυτούς έμειναν μόνιμα στην Αυστρία, αποτέλεσαν τον πυρήνα της σημερινής ελληνικής κοινότητας της Αυστρίας, που αριθμεί, σύμφωνα με εκτιμήσεις,  περίπου 7000-8000 μέλη. Στην πλειοψηφία τους διαμένουν στη Βιέννη, το Γκρατς και το Λιντς, όπου δραστηριοποιούνται επίσης οι περισσότεροι ελληνικοί σύλλογοι, ωστόσο Έλληνες ζουν σε ολόκληρη την Αυστρία και είναι στην πλειοψηφία τους ακαδημαϊκοί (γιατροί, μηχανικοί, λοιποί επιστήμονες), καλλιτέχνες, έμποροι και επιχειρηματίες.

Μητρόπολη Αυστρίας