Κατ’ αρχάς, σας ευχαριστώ. Είναι πολύ ενθαρρυντικό το γεγονός ότι προσπαθείτε να δημιουργήσετε έναν φάκελο για την Ανατολική Μεσόγειο.
Προσπαθώ δε να βρω κάποιες νότες αισιοδοξίας για όλη την περιοχή.
Αναλογιζόμουν «τι σκεφτόμασταν για τον κόσμο, μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου;». Την ιδέα ότι η ιστορία τελείωσε, ότι ο κόσμος φτάνει σε μια μεγάλη κανονικότητα και θα ζήσουμε όλοι «ευτυχισμένοι για πάντα». Και τώρα βρισκόμαστε σε έναν κόσμο γεμάτο συγκρούσεις και είδαμε τον πόλεμο να επιστρέφει ακόμη και στην Ευρώπη του 21ου αιώνα- από το λευκό στο μαύρο. Και βέβαια, η Ανατολική Μεσόγειος και η περιοχή του Αραβικού Κόλπου, η Αφρική, η Μέση Ανατολή, είναι ιστορικά ο τόπος όπου συνυπάρχουν πολλές συγκρούσεις και ανταγωνισμοί.
Μπορούμε, ωστόσο, να βρούμε κάτι θετικό σε αυτή την περιοχή; Θα ήθελα να αναφέρω τρία σημεία.
Θα ξεκινήσω με τις Συμφωνίες του Αβραάμ, οι οποίες θεωρώ ότι άλλαξαν τα δεδομένα. Νομίζω ότι οι Συμφωνίες του Αβραάμ έχουν αλλάξει εντελώς το αφήγημα όχι μόνο της Μέσης Ανατολής, αλλά και της ευρύτερης περιοχής. Το Ισραήλ είναι σε θέση και πρόθυμο να συνεργαστεί με χώρες της περιοχής και να δημιουργήσει μια νέα πραγματικότητα στο πεδίο.
Το δεύτερο σημείο, το οποίο είναι μικρότερης γεωγραφικής εμβέλειας, αλλά κατά τη δική μου άποψη συνιστά ακόμη μεγαλύτερο επίτευγμα, είναι η συμφωνία οριοθέτησης [ΑΟΖ] μεταξύ Ισραήλ και Λιβάνου. Διότι στη συμφωνία αυτή βλέπουμε κάτι αρκετά μοναδικό-μια συμφωνία μεταξύ δύο χωρών που δεν αναγνωρίζουν η μία την άλλη. Βρίσκουν εντούτοις, τρόπους όχι μόνο να επιλύσουν ένα μακροχρόνιο ζήτημα, αλλά και να εφαρμόσουν το Διεθνές Δίκαιο και το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας για τη διευθέτηση αυτού του ζητήματος. Πράγμα που σημαίνει ότι αποδέχονται ότι ο κόσμος είναι μια κοινωνία βασισμένη σε κανόνες και ταυτόχρονα δημιουργούν ένα σπουδαίο παράδειγμα για τη Μεσόγειο αλλά και παγκοσμίως όσον αφορά το επίμαχο ζήτημα της οριοθέτησης των θαλάσσιων ζωνών.
Ας μου επιτραπεί δε, να αναφέρω ένα τρίτο σπουδαίο παράδειγμα, και αυτό είναι η Συμφωνία Οριοθέτησης [ΑΟΖ] μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου, που αποτέλεσε αντικείμενο διαπραγμάτευσης για περίπου 35 χρόνια. Διότι αυτή η οριοθέτηση, την οποία είχα την τιμή να υπογράψω με τον αγαπητό μου φίλο Sameh Shoukry, δεν είναι απλώς μια διμερής Συμφωνία για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών. Αποτελεί διάδρομο σύνδεσης μεταξύ της Αφρικής και της Ευρώπης, που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για διασυνδέσεις, για αγωγούς. Και ταυτόχρονα αποδεικνύει πώς η εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου και του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας συνιστά το τέλειο παράδειγμα για το πώς οι χώρες μπορούν να επιλύουν τις διαφορές τους μέσω του διαλόγου, μέσω της εφαρμογής του Διεθνούς Δικαίου, μέσω της αποδοχής μιας τάξης πραγμάτων βασισμένης σε κανόνες και να προχωρούν μπροστά δημιουργώντας σταθερότητα, πλούτο και ευημερία όχι μόνο για τους πολίτες τους, αλλά και για τους πολίτες μιας πολύ ευρύτερης περιοχής.
Σε αυτό το σημείο, θα ολοκληρώσω την παρέμβαση μου θεωρώντας ότι το καλύτερο που μπορώ να κάνω για να είμαστε πιο θετικοί, σε αυτή την πολύ δύσκολη εποχή για ολόκληρο τον κόσμο, ήταν να υπογραμμίσω τουλάχιστον τρεις επιτυχίες που σημειώσαμε πρόσφατα.
Σας ευχαριστώ πολύ
-------------------
N. ΔΕΝΔΙΑΣ: Εμείς, η Ελλάδα, θεωρούμε τη χώρα μας ως πύλη εισόδου προς τα Βαλκάνια, την Κεντρική Ευρώπη, πύλη εισόδου βοήθειας προς την Ουκρανία. Διαθέτουμε ένα λιμάνι στη βορειοανατολική Ελλάδα, την Αλεξανδρούπολη, το οποίο είναι το κύριο λιμάνι που χρησιμοποιείται τώρα από το ΝΑΤΟ για την υποστήριξη της Ουκρανίας.
Θεωρούμε επίσης, ότι αποτελούμε ενεργειακό κόμβο, μπορούμε να μεταφέρουμε ενέργεια από τον αραβικό κόσμο και την Αφρική στην Ευρώπη. Και υπάρχουν πολλές υποδομές, αγωγοί, διασυνδέσεις που αναπτύσσονται αυτή τη στιγμή που μιλάμε για την αντιμετώπιση της πρόκλησης που αντιμετωπίζει η Ευρώπη στον τομέα της ενέργειας, ιδίως τα Βαλκάνια και η Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη.
Και από την άλλη, σε πολιτιστικό επίπεδο, σε επίπεδο ταυτότητας, νομίζω ότι διαθέτουμε τα κατάλληλα προσόντα, λόγω της γεωγραφικής μας θέσης και της ιστορίας μας, προκειμένου να κατανοήσουμε καλύτερα τον αραβικό κόσμο και να γίνουμε οι συνομιλητές μεταξύ του αραβικού κόσμου και της ΕΕ. Βρισκόμαστε σε ένα πολιτιστικό σταυροδρόμι και μπορούμε να καταστούμε εξαιρετικά χρήσιμοι ως προς αυτό.
20 Νοεμβρίου, 2022