«Αισθάνομαι συγκινημένος που βρίσκομαι για μια ακόμη φορά στη Σόφια. Πρόκειται για μια πόλη, την οποία έχω συνδέσει με σημαντικούς σταθμούς της προσωπικής και επαγγελματικής μου πορείας.
Ήρθα στη Σόφια για πρώτη φορά το 2001 ως Πρέσβης – Επικεφαλής της Αντιπροσωπείας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στη Βουλγαρία. Αυτό που βρήκα ήταν μια χώρα σε μετάβαση, μια επίπονη μετάβαση τολμώ να πω.
Αυτό που συγκρατώ από εκείνη την εποχή, όμως, δεν ήταν οι δυσκολίες, αλλά η καρτερικότητα και η προσμονή που χαρακτήριζε τους απλούς ανθρώπους. Υπήρχε μια διάχυτη αίσθηση αισιοδοξίας. Ναι, η καθημερινότητα ήταν δύσκολη και το παρελθόν γκρίζο, το αύριο όμως μπορούσε να είναι καλύτερο.
Οι πολίτες αυτής της χώρας διεκδικούσαν ένα καλύτερο αύριο για αυτούς και τα παιδιά τους και αυτό που δικαιωματικά τους άνηκε, αλλά είχαν στερηθεί επί δεκαετίες: μια θέση στη καρδιά της Ευρώπης.
Αυτή είναι και η συμβολική σημασία της ιδιότητας του κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η πρακτική επιβεβαίωση της ευρωπαϊκής προοπτικής μιας χώρας.
Και δεν πρέπει, βέβαια, να ξεχνάμε τη σημασία της υιοθέτησης, για πρώτη φορά, ως επίσημης γλώσσας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μιας γλώσσας με κυριλλικό αλφάβητο.
Είμαι υπερήφανος που η θητεία μου στη Σόφια συνδυάστηκε με την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων της Βουλγαρίας, ως υποψήφιας χώρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Πρέπει να υπογραμμίσω ότι η Ελλάδα, παραδοσιακά, υποστηρίζει τις ευρωπαϊκές φιλοδοξίες των βαλκανικών κρατών.
Η προηγούμενη Προεδρία της Ελλάδας ήταν αυτή που άνοιξε το δρόμο της Ευρωπαϊκής προοπτικής των Βαλκανικών χωρών. Και είμαστε υπερήφανοι για αυτό.
Η θέση μας αυτή εκπορεύεται από την πεποίθηση ότι είναι πολύ καλύτερο να περιτριγυρίζεσαι από φίλες χώρες, με τις οποίες μοιράζεσαι τις ίδιες αξίες και θεσμικά πρότυπα. Μόνο τότε μπορούμε, όλοι μαζί, να εκπληρώσουμε τις συλλογικές φιλοδοξίες μας και να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητές μας.
Οι στρατηγικές σχέσεις συνεργασίας που έχουμε σήμερα, δεν θα υπήρχαν, εάν η Βουλγαρία δεν ήταν μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η διεύρυνση της ΕΕ ήταν και συνεχίζει να παραμένει, πρωταρχικός στόχος για την Ελλάδα. Σε αυτό το πλαίσιο, η επερχόμενη Ελληνική Προεδρία του Συμβουλίου είναι κρίσιμη. Για τα υποψήφια κράτη μέλη, η Ευρωπαϊκή Ένωση παρέχει το μόνο αξιόπιστο πλαίσιο για την μεταλαμπάδευση αξιών που σέβονται τα ατομικά και εργασιακά δικαιώματα, τις σύγχρονες πρακτικές στη περιβαλλοντική, καταναλωτική και αντιρατσιστική νομοθεσία. Η Ευρωπαϊκή Ένωση επιτρέπει στα κράτη της Ευρώπης να αντιμετωπίσουν την πρόκληση της παγκοσμιοποίησης συλλογικά που είναι και ο πλέον δόκιμος τρόπος αντιμετώπισης της.
Όσον αφορά στην ανάπτυξη, στην εργασία, στην ασφάλεια, στην ενεργειακή επάρκεια και στην προώθηση των εμπορικών συναλλαγών, είναι προφανές ότι κανείς δεν μπορεί να τα καταφέρει καλύτερα μόνος του, απ’ ότι αν ήταν μέλος της Ε.Ε.
Από τη σκοπιά της Ένωσης, η πολιτική βούληση για περαιτέρω διεύρυνση είναι δεδομένη. Η ΕΕ δεν μπορεί να αγνοήσει ότι η Νοτιοανατολική Ευρώπη έχει τη δυνατότητα να συμβάλει στην ενίσχυση των δυνατοτήτων της. Από οικονομική και γεωγραφική άποψη, είναι δεδομένο ότι η εδαφική συνέχεια είναι προς όφελος της Ε.Ε.
Την τελευταία δεκαετία, η Νοτιοανατολική Ευρώπη έχει πλησιάσει την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τρεις επιπλέον χώρες έχουν γίνει κράτη μέλη, ενώ δυο επιπλέον έχουν ξεκινήσει τις διαπραγματεύσεις. Η Σερβία σύντομα θα είναι η τρίτη από αυτές. Ελπίζουμε να ακολουθούσουν και άλλες.
Παρόλα αυτά πρέπει να είμαστε ρεαλιστές. Το γεγονός ότι η Ε.Ε. βρίσκεται σε μια επίπονη διαδικασία εσωτερικών μεταρρυθμίσεων, με την αβεβαιότητα που αυτό συνεπάγεται, σημαίνει ότι η διεύρυνση θα είναι μια απαιτητική διαδικασία».
18 Οκτωβρίου, 2013