Για τη Λιβύη
- Η χώρα μας είναι πάντα τοποθετημένη στην προάσπιση της διεθνούς νομιμότητας, στην προάσπιση του ΟΗΕ, που όσα προβλήματα και να έχει, παραμένει αυτή τη στιγμή ο μόνος πυλώνας για να μπορεί να υπάρχει η διεθνής νομιμότητα και μία διεθνής δημοκρατική συνεργασία στις εξωτερικές σχέσεις. Άρα, υπό αυτή την έννοια δεν μπορούσε παρά να συμμετέχει σε μία προσπάθεια που έχει την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, του Συμβουλίου Ασφαλείας. Γιατί, αυτό είναι το κρίσιμο θέμα και νομίζω ότι ο Πρωθυπουργός ξεκαθάρισε χθες στη Βουλή ότι ο στόχος του ψηφίσματος του Συμβουλίου Ασφαλείας και φυσικά της όλης, αυτή τη στιγμή, επιχείρησης, δεν είναι ούτε η εισβολή ούτε η επιβολή λύσεων για το μέλλον στη Λιβύη. Αυτό είναι θέμα του λαού της Λιβύης μέσα από πολιτικές, διπλωματικές και δημοκρατικές διαδικασίες κι εμείς εκεί θα συμβάλλουμε. Το θέμα είναι η προάσπιση του άμαχου πληθυσμού, των πολιτών της Λιβύης. Αυτή τη στιγμή υπάρχει ένα ρεύμα δημοκρατίας στον Αραβικό Κόσμο, γι’ αυτό και ο ίδιος ο Αραβικός Σύνδεσμος ήταν πίσω από το ψήφισμα αυτό. Γνωρίζετε ότι ο Λίβανος το έφερε στο Συμβούλιο Ασφαλείας εκ μέρους του Αραβικού Συνδέσμου. Αυτό λοιπόν είναι το πρώτο θέμα, έχει όμως και άλλα δύο θέματα η χώρα μας. Το δεύτερο είναι ότι όταν υπάρχει μία τέτοια αναταραχή στη Μεσόγειο, στη γειτονιά μας, εμείς που είμαστε η πρώτη πύλη εισόδου για τη λαθρομετανάστευση, καταλαβαίνετε ότι χρειάζεται μέσα από όλη αυτή την προσπάθεια να ελεγχθούν και τέτοιου είδους ρεύματα. Γι’ αυτό εμείς το έχουμε φέρει και το έχουμε πλέον προτάξει, μαζί με την Ιταλία, σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Και υπάρχει μάλιστα πλέον σαφής αλληλεγγύη, όπως αποτυπώθηκε και στα συμπεράσματα του Συμβουλίου Υπουργών Εξωτερικών της Δευτέρας. Και το τρίτο θέμα, το οποίο το είπε καθαρά ο Πρωθυπουργός χθες στη Βουλή, είναι ότι δεν μπορεί η Ελλάδα να αφήσει ένα κενό παρουσίας στην περιοχή. Ανέφερε χαρακτηριστικά μία φράση του Τούρκου Πρωθυπουργού, ο οποίος δήλωσε προθυμία να έχει η Τουρκία τον έλεγχο όσον αφορά την περιοχή από τη Λιβύη ως την Κρήτη. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι δεν μπορεί στη γειτονιά μας να υπάρχουν τέτοιες γεωπολιτικές εξελίξεις και να απουσιάζουμε. Η Ελλάδα με τις αρχές της υποστηρικτικά, όχι στρατιωτικά, το ξεκαθαρίσαμε, πρέπει να είναι παρούσα σε αυτή τη συγκυρία.
- Το ότι υπήρξε καθυστέρηση στις αποφάσεις του ΟΗΕ, οφείλεται στο ότι κανείς δεν ήθελε να φτάσουμε εκεί. Βλέπετε ακόμα και η Αμερική αυτή τη φορά ήταν διστακτική. Φανταστείτε όμως να είχαν μπει οι δυνάμεις του καθεστώτος στη Βεγγάζη, τί επίπτωση θα είχε αυτό για το λαό της Λιβύης, τί θα ακολουθούσε, τί ευθύνες θα αισθανόταν η Διεθνής Κοινότητα. Είναι κρίσιμο θέμα αυτό, τί συνέπειες θα είχε στο ρεύμα δημοκρατίας, στον Αραβικό Κόσμο, στις άλλες χώρες. Να το πω όμως κι αλλιώς, η Διεθνής Κοινότητα δεν πρέπει να έχει δύο μέτρα και δύο σταθμά. Στο χειρισμό μας σε όλες αυτές τις χώρες, γνώμονας πρώτα από όλα είναι ότι οι λαοί πρέπει να καθορίσουν το μέλλον τους. Η Ευρώπη πρέπει να παίξει πολύ πιο ενεργό ρόλο, από ό,τι τα προηγούμενα χρόνια, η Ελλάδα πάντα έθετε το ζήτημα αυτό.
- Η Ελλάδα μέσα από αυτές τις εξελίξεις στη Μεσόγειο και στην περιοχή μας αναβαθμίζεται στρατηγικά. Θυμούνται και οι εταίροι μας ότι η Ελλάδα δεν είναι απλώς μία χώρα που έχει προβλήματα οικονομικά, αλλά ότι είναι μία χώρα πραγματικά πυλώνας για τη σταθερότητα, για τις εξελίξεις και για τις σχέσεις στην ευρύτερη περιοχή μας.
Για το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο-Οικονομία
- Τρία είναι τα θέματα που έχει η Σύνοδος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου .Έχει το οικονομικό πακέτο, τη Λιβύη και τα θέματα πυρηνικής ασφάλειας. Ως προς το οικονομικό, φυσικά, ο κορμός των αποφάσεων έχει ληφθεί. Δηλαδή στην επιτυχημένη Σύνοδο της Ευρωζώνης, 11 Μαρτίου, τα ελληνικά θέματα έχουν κλείσει. Εμείς εξαρχής υποστηρίξαμε και αυτή ήταν η θέση μας, ότι χρειάζεται συνολική προσέγγιση, δηλαδή συνολική αντιμετώπιση της κρίσης χρέους και των ζητημάτων ανταγωνιστικότητας, ανάπτυξης και ανάκαμψης της ευρωπαϊκής οικονομίας.
- Τρία θέματα να πω επιγραμματικά, αλλά που είναι κρίσιμα. Να θυμηθούμε ότι δεν είναι το μνημόνιο το πρόβλημα. Το πρόβλημα ήταν πριν ένα χρόνο, ότι η Ελλάδα ήταν στα πρόθυρα της χρεωκοπίας και μίας μεγάλης οικονομικής καταστροφής. Να θυμηθούμε ότι δεν υπήρχε τίποτα στην Ευρώπη. Αυτό που παραδέχθηκε την προηγούμενη Δευτέρα ο ίδιος ο Πρόεδρος Van Rompuy, ότι τελικά και λόγω της κρίσης όπως εκδηλώθηκε πρώτα στην Ελλάδα, αναγκάστηκε η Ευρώπη να φτιάξει θεσμούς. Δηλαδή η μάχη που έδινε η Ελλάδα ήταν αφενός να αντιμετωπίσει το δικό της θέμα και ταυτόχρονα να πείσουμε την Ευρώπη ότι είναι και ευρωπαϊκό πρόβλημα. Και το τρίτο, μην έχουμε μύθους για την Ιρλανδία. Εμείς είμαστε αλληλέγγυοι με την Ιρλανδία και το εκφράσαμε. Το εξέφρασα κι εγώ στη συνάδελφό μου των Ευρωπαϊκών Υποθέσεων προχθές, γιατί εκεί είναι μία καινούργια κυβέρνηση, οι οποίοι και αυτοί τώρα αγωνίζονται. Για την Ελλάδα ήταν κέρδος που διαχωρίστηκε από την Ιρλανδία στις 11 Μαρτίου. Γιατί μπορεί να είχε έρθει ο Πρωθυπουργός τους και μακάρι να πετύχει τα καλύτερα για τη χώρα του, αλλά αυτό που επικράτησε τελικά στο τραπέζι ήταν ότι δεν μπορούμε να εξομοιώσουμε μία χώρα σαν την Ελλάδα που έχει κυριολεκτικά ματώσει ένα χρόνο, που έχει κάνει θυσίες, με μία χώρα που τώρα έρχεται και καλά-καλά δεν έχει εφαρμόσει το πρόγραμμα. Άρα, λοιπόν, μην υποβαθμίζουμε τους εαυτούς μας. Εμείς δώσαμε μία μάχη, πετύχαμε για τη χώρα μας να βελτιώσουμε το πλαίσιο εφαρμογής του μνημονίου και τώρα είναι και η ώρα να γίνει πιο ορατή μία πολιτική ανάκαμψης και ανάπτυξης.
- Η Ελλάδα, όταν κερδίσαμε τις εκλογές το 2009, αντιμετώπιζε ένα τριπλό πρόβλημα. Πρώτα απ’ όλα η προηγούμενη κυβέρνηση είχε παραποιήσει τα στοιχεία προς την Ε.Ε. και όταν υπήρξε η αποκάλυψη του πραγματικού ελλείμματος ήταν καθοριστική. Το δεύτερο ήταν κρίση αξιοπιστίας, δηλαδή με την έννοια ότι υπήρχε έλλειψη εμπιστοσύνης ως συνέπεια αυτού που παραλάβαμε, μίας πολιτικής που είχε ακολουθήσει η Νέα Δημοκρατία. Το τρίτο ήταν ότι η Ε.Ε δεν είχε τους θεσμούς και την πολιτική βούληση να αντιμετωπίσει μία κρίση συνολικά για την Ευρώπη. Έπρεπε λοιπόν, να αντιμετωπίσουμε και τα τρία. Έπρεπε να αποκαταστήσουμε την αξιοπιστία της χώρας. Και αυτό κάναμε, και αυτό το έκανε ο ελληνικός λαός με τις θυσίες του πάνω απ’ όλα. Έπρεπε να σώσουμε τη χώρα από τη χρεωκοπία, και τώρα μέσα στα νέα περιθώρια που διαπραγματευτήκαμε και πετύχαμε θα μπορέσουμε να δώσουμε ώθηση στην ανάκαμψη και την ανάπτυξη.
Ασφάλεια πυρηνικών εγκαταστάσεων
- Εμείς θέσαμε τρία θέματα και έγιναν αποδεκτά και τα τρία. Πρώτα από όλα μία νέα Οδηγία για τους κανόνες ασφαλείας για το οποίο δεσμεύτηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Δεύτερο και καθοριστικό, stress test για τους πυρηνικούς σταθμούς, όχι μόνο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά της ευρωπαϊκής ηπείρου. Το τρίτο που μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα λόγω των σχεδίων της Τουρκίας στο Akkuyu, να υπάρξει πλέον έλεγχος και στους σχεδιαζόμενους σταθμούς, όχι μόνο στους εν ενεργεία. Κι εδώ πρέπει να σας πω ότι έχουμε πολλούς συμμάχους, γιατί και οι άλλες χώρες που είναι παραμεθόριες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχουν αντίστοιχα προβλήματα. Κι έτσι υπάρχει αυτή τη στιγμή μία σαφής θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ότι όταν θες να είσαι υποψήφια χώρα ή να είσαι χώρα με ευρωπαϊκή προοπτική, πρέπει να εφαρμόζεις πολύ αυστηρούς κανόνες στα θέματα αυτά.
23 Μαρτίου, 2011