Članak iz novina ’’Ethnos’’ o Krfu i komemoracije palim srpskim ratnicima

Na tradicionalnoj komemorativnoj svečanosti posvećenoj Srbima koji su stradali tokom boravka srpske vojske na Krfu u periodu od 1916.- 1918. godine, ljudi sa Krfa i iz Srbije, na ostrvu Vido, koje je udaljeno samo 1200 metara od stare luke Krfa, prisustvovali su juče, 23. septembra 2015, Krfljani i Srbi.
Manifestacija odavanja sećanja i odavanja počasti je održana, kao i svake godine, ispred mauzoleja, kosturnice, gde su sačuvane kosti srpskih vojnika koji su bili sahranjeni na Vidu u ono vreme.

Prema istorijskim događajima, u aprilu 1916. godine, na ostrvu Krf nalazilo se 150.000 srpskih vojnika i građana koji su bili transportovani savezničkim brodovima iz luke Avlona u Albaniji, od 18. januara do 21 februara 1916. godine.

Tada su ljudi na Krfu, uprkos poteškoćama, stali uz Srbe pružajući sve što je bilo u njihovoj moći.

Blaga mediteranska klima, odgovarajuća medicinska nega i ishrana, nove uniforme, ali pre svega srdačni odnosi sa lokalnim stanovništvom, doprineli su veoma brzom oporavku srpske vojske.

Ta velika pomoć ljudi sa Krfa u to vreme,  predstavljala je i predstavlja jedan od najbitnijih elemenata prijateljstva i saradnje između dva naroda u  godinama koje su usledile do danas.

Nezvanično, Krf je u sledeće dve godine postao prestonica Srbije. Zgrada gradskog pozorišta ugostila je Skupštinu, hotel ’’Bella Venezia’’ srpsku vladu u izgnanstvu, a radila je i srpska osnovna škola sa 290 učenika i predgimnazija sa 120 učenika.

Na Krfu je ispisana jedna bitna strana srpske političke istorije.

Već otprilike jedan vek odnosi Krfljana i Srba ostaju snažni, a postaju sve snažniji svake godine.

Od 1916. do 1918. godine srpska vojska je formirala 28 vojnih grobalja koja su se nalazila na vojnim kampovima divizija u Guvja, Ipsos, Strogili, Mesogi, Agios Mateos, Vraganiotika, Katomeri i na gradskom groblju.

Hiljade grobova, rasejanih po celom Krfu, nepobitni su svedoci tragičnog iskušenja jednog celog naroda i vrhovnog žrtvovanja u borbi za životom, slobodom i dostojanstvom.

Tokom tri godine njihovog boravka na Krfu, srpski vojnici su stvorili čvrste spone prijateljstva sa stanovništvom. Prilagodili su se načinu života na Krfu i odma osvojili sklonost i poverenje Krfljana.

U sećanje svih poginulih, 1936. godine podignuta je na Vidu mauzolej, kosturnica, dok je opština Krf takođe stupila i u izgradnju srpskog Muzeja u ulici Mustoksidu, u jednoj od opštinskih zgrada.

U vremenima kad je srpski narod uveden u iskušenja, Krfljani su mu izašli u susret, nastavljajući da podržavaju svoje tradicionalne prijatelje, a potvrda toga je bilo bratimljenje opštine Krf sa gradovima u Srbiji, kao što su Beograd, Kruševac, Aleksandrovac, Zemun, η Čajetina i Palilula.

Ostrvo Vido na kojem se nalazi srpski mauzolej, dobilo je ime po jednom od vlasnika ostrva, Guido Malipieri, i parafrazirano je iz Guido u Vido. Ranija imena ostrva bila su "Ptihia", "Ireu Nisos", "Agios Stefanos" i "Ostrvo Mira". Ostrvo, koje je nenastanjeno, nalazi se preko puta grada, na daljini od 1200 metara od stare luke, ima površinu od 538 ari, i jedan je mali prirodan raj, jedna oaza nepromenljive ravnoteže okoline. Došlo je u nadležnost opštine Krf u maju 1985. godine i zaštićeno je opštinskom upravom. Severno od luke postoji kompleks zgrada koje su renovirane i rekonstruisane, i koje se koriste kao opštinski kampovi koji rade tokom leta.

Izvor: ’’Ethnos’’ http://bit.ly/1OX59TC