Συνέντευξη ΑΝΥΠΕΞ Μ. Ξενογιαννακοπούλου στο ρ/σ ΡΑΔΙΟ 9 και το δημοσιογράφο Μπ. Παπαπαναγιώτου (25.05.11)

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Η Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών η κυρία Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου είναι στην τηλεφωνική μας γραμμή. Κυρία Υπουργέ, καλημέρα.

Μ. ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Καλή σας ημέρα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Καταρχήν πώς το βλέπετε εσείς αυτό το θέμα του δημοψηφίσματος;

Μ. ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Κοιτάξτε, θεωρητικά πάντα είναι μία από τις δυνατότητες που υπάρχουν, παρότι στη χώρα μας δεν έχουμε παράδοση στα δημοψηφίσματα. Η τελευταία φορά, όπως ξέρετε, ήταν το 1974. Από την άλλη, σ’ αυτήν την κρίσιμη συγκυρία που περνάμε, που πραγματικά είναι μια δύσκολη διαπραγμάτευση για τη χώρα, θεωρώ ότι δεν θα βοηθούσε μια διαδικασία εκλογική, και αν είναι να στηθούν κάλπες, πιο καθαρή λύση θα ήταν οι εκλογές αυτές καθ’ εαυτές.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Άρα εσείς αν είναι να στηθούν κάλπες, προτιμάτε τις κανονικές κάλπες από τις κάλπες ενός δημοψηφίσματος.

Μ. ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Πιστεύω ότι σε αυτήν τη φάση πρέπει να επικεντρωθούμε πάνω απ’ όλα στο να μπορέσει η χώρα μας να περάσει αυτό το δύσκολο κάβο, να ολοκληρώσει μία δύσκολη διαπραγμάτευση και να βάλουμε όλη μας την προσπάθεια ν’ ανοίξουμε μία προοπτική. Αλλά λέω ότι θεωρητικά αν είναι να χρειαστεί, γιατί όλα μπορεί να χρειαστούν, σε μια δημοκρατική χώρα ζούμε, αν κάποια στιγμή χρειαστεί να στηθεί κάλπη, τότε πολύ μεγαλύτερο όφελος και πιο ξεκάθαρη εικόνα θα δώσει η προσφυγή στη λαϊκή κυριαρχία με την έννοια των εκλογών.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μάλιστα. Το ακούμε με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον αυτό που λέτε, κυρία Ξενογιαννακοπούλου. Ήθελα να σας ρωτήσω, κατά τη γνώμη σας, όταν τίθεται το θέμα του δημοψηφίσματος όπως τέθηκε από την πλευρά του κυρίου Δασκαλόπουλου, σε τι μπορεί να εξυπηρετήσει;

Μ. ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν θα ήθελα να σχολιάσω ή να κάνω δίκη προθέσεων, ο καθένας έχει...

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Όχι, είναι μια δημόσια τοποθέτηση ενός θεσμικού παράγοντα, δεν είναι κουτσομπολιό.

Μ. ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι, σίγουρα. Αλλά θα ξέρετε πολύ καλά ότι το Σύνταγμα καθορίζει ακριβώς ποιος είναι οι αρμοδιότητες και ποιος αποφασίζει για κάθε θέμα...

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Να το ρωτήσω λίγο διαφορετικά. Τίθεται από διάφορες πλευρές –και αν δεν κάνω λάθος, που δεν κάνω λάθος– το ρεπορτάζ μου επ’ αυτού το ξέρω, ότι τέθηκε και στην τελευταία συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου, ίσως όχι με την ένταση που είχε τεθεί σε προηγούμενες συνεδριάσεις, ότι υπάρχει ένα θέμα πολιτικής νομιμοποίησης κάποιων μέτρων και μιας πολιτικής. Κατά τη γνώμη σας υπάρχει τέτοιο ζήτημα;

Μ. ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Καταρχάς είναι σίγουρο ότι όταν εκλεγήκαμε το 2009 δεν υπήρχε η συνειδητοποίηση της κρίσης και του βάθους που είχε. Ξέραμε ότι υπήρχαν προβλήματα, δεν μπορούσαμε να φανταστούμε αυτή την τεράστια κρίση που κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε. Υπό αυτή την έννοια είχαμε ένα εκλογικό πρόγραμμα, εγώ μάλιστα ήμουνα και η συντάκτρια του εκλογικού προγράμματος του ΠΑΣΟΚ τότε…

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ακριβώς.

Μ. ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: …και όπως ξέρετε στη συνέχεια αναγκαστήκαμε να πάρουμε μια σειρά από μέτρα για να αντιμετωπίσουμε την κρίση. Δηλαδή τέθηκε η σωτηρία της χώρας ως προτεραιότητα και ταυτόχρονα βέβαια και μια σειρά από διαρθρωτικές αλλαγές που ούτως ή άλλως είχε ανάγκη η χώρα μας, απλώς έπρεπε πλέον να γίνουν με πολύ γρήγορους ρυθμούς. Σίγουρα λοιπόν υπό αυτή την έννοια κανείς μπορεί να πει ότι εφαρμόζεται ένα πρόγραμμα έκτακτης ανάγκης. Επαναλαμβάνω όμως, τελικά θα ωφελούσε τη χώρα αυτή τη στιγμή μία εκλογική διαδικασία; Ή θα μας πήγαινε πίσω σε μία δύσκολη διαπραγμάτευση, σε μια δύσκολη συγκυρία;

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ρωτάτε λίγο ρητορικά βέβαια, ή όχι; Θα απαντήσετε κιόλας;

Μ. ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Θα απαντήσω.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ωραία.

Μ. ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Και λέω ότι καταρχήν δεν θα βοηθούσε. Θεωρώ ότι αυτήν τη στιγμή αυτό που προέχει είναι να ολοκληρωθεί μια πολύ δύσκολη διαπραγμάτευση και όσον αφορά τη χώρα μας αλλά και συνολικά την Ευρωζώνη, γιατί όπως ξέρετε η μάχη που δίνουμε είναι σε δύο επίπεδα –και Ευρωπαϊκά και για την Ελλάδα. Από εκεί και πέρα βέβαια κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ότι κάποια στιγμή μπορεί να υπάρξει προσφυγή στο λαό, αλλά αυτό είναι βέβαια απόφαση του Πρωθυπουργού.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Εκτιμώ την καθαρότητα με την οποίαν απαντάτε σε αυτό, κυρία Ξενογιαννακοπούλου και θέλω να σας ρωτήσω το εξής τώρα, για να έρθουμε λίγο και στο άλλο σκέλος. Το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, έτσι όπως τουλάχιστον ανακοινώθηκαν κάποια στοιχεία του και με ό,τι περιλαμβάνει, συνιστά, και αυτή είναι η πιο σοβαρή κριτική που ακούγεται, ανεξαρτήτως τώρα πολιτικών τοποθετήσεων ή οτιδήποτε άλλο, ρεαλιστικά, είναι η επανάληψη μιας συνταγής η οποία στον ένα χρόνο που εφαρμόζεται δεν έχει αποδώσει τα αναμενόμενα και έχει οδηγήσει σε αποτυχία στην επίτευξη όλων των στόχων. Γιατί υπάρχει αυτή η επανάληψη αυτής της πολιτικής;

Μ. ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Καταρχάς τα πράγματα δεν είναι μαύρο-άσπρο και αυτό νομίζω ότι είναι μία εκτίμηση η οποία είναι μονομερής –δεν εννοώ εσάς προφανώς, εσείς θέτετε ένα ερώτημα προκειμένου να γίνει συζήτηση. Πρέπει να θυμηθούμε πώς ήμασταν πριν ένα χρόνο, όπου δίναμε τη μάχη πρώτα απ’ όλα για να μην υπάρξει χρεοκοπία, με ό,τι αυτό θα σήμαινε, να μην το ξεχνάμε αυτό, δίναμε τη μάχη να δημιουργηθεί ένας μηχανισμός στήριξης που δεν υπήρχε. Τώρα, ξέρετε, είναι πολύ πιο εύκολο όλοι να μιλάνε, αλλά για να σκεφτούμε πώς ήταν η κατάσταση στην Ευρώπη και πόσο μοναχικό δρόμο τότε είχε η Ελλάδα. Επίσης ότι έγινε μία αναγκαία δημοσιονομική προσαρμογή, που δεν έχει προηγούμενο στην Ευρώπη, δεν υπάρχει άλλη χώρα που να μείωσε πέντε εκατοστιαίες μονάδες το έλλειμμά της, με τεράστια θυσία του ελληνικού λαού βέβαια, και κοινωνική ανοχή, να το σημειώσουμε αυτό. Από την άλλη βέβαια κανείς δε μπορεί να πει μετά από ένα χρόνο ότι δεν υπήρχαν και προβλήματα, δεν υπήρχαν και αδυναμίες. Χαρακτηριστικό είναι το θέμα των εσόδων. Φυσικά και υπήρχαν αδυναμίες.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Επ’ αυτού, κυρία Ξενογιαννακοπούλου, πρέπει να δοθεί μία εξήγηση στον ελληνικό λαό, υπεύθυνη και σοβαρή και συγκροτημένη, γιατί απέτυχαν αυτοί οι στόχοι;

Μ. ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Κοιτάξτε, το ότι υπήρχαν αδυναμίες σαφώς πρέπει και να εξηγηθεί, αλλά χωρίς όμως επαναλαμβάνω να ισοπεδώνει τη συνολική προσπάθεια και την αναγκαιότητα. Εγώ θα ήθελα λίγο να διευρύνω εδώ τη συζήτηση χωρίς να θέλω να κάνω μικροπολιτική και να θυμίσω ότι δυστυχώς στο κομμάτι το φορολογικό και των εσόδων υπάρχουν τρομακτικές ευθύνες της προηγούμενης διακυβέρνησης, της Νέας Δημοκρατίας. Να θυμίσω, η πρώτη επιλογή τότε της κυβέρνησης Καραμανλή ήταν να καταργήσει το ΣΔΟΕ αν θυμάστε.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Βεβαίως και θυμάμαι.

Μ. ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Να δημιουργήσει επί δύο χρόνια την αίσθηση ότι οι φοροεισπρακτικοί μηχανισμοί δεν λειτουργούν.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μπάτε σκύλοι αλέστε, ναι.

Μ. ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Ακριβώς. Όπως επίσης να θυμίσω την περίφημη ρήση Αλογοσκούφη του 2008 στη Βουλή ότι «πέσαμε έξω στα έσοδα» , όπως είχε πει τότε. Άρα λοιπόν τα προβλήματα ήταν πολύ πιο βαθιά. Πρέπει να παραδεχτούμε ότι υπάρχουν αδυναμίες στο κομμάτι των εσόδων και δυστυχώς αυτό έχει επιπτώσεις καθώς χρειάζονται επιπλέον μέτρα και στο σκέλος των δαπανών, αλλά να δούμε και τί παραλάβαμε σε αυτόν τον τομέα και τη μεγάλη προσπάθεια που γίνεται.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Η διαφορά ενδεχομένως είναι, κυρία Ξενογιαννακοπούλου, ότι έχουν μεσολαβήσει πλέον 19 μήνες, δεν είναι ασήμαντο χρονικό διάστημα, ιδιαίτερα αν, όπως με κάθε ευκαιρία λέει η κυβέρνηση και έτσι είναι ενδεχομένως, βρισκόμαστε σε πόλεμο. Όταν είσαι σε πόλεμο, ο χρόνος μετράει αλλιώς. Δεν είναι μία περίοδος ευμάρειας και νωχελικότητας, είναι περίοδος πολέμου. Λοιπόν, σε αυτήν την περίοδο του πολέμου ο πολιτικός χρόνος είναι πολύ πιο πυκνός.

Μ. ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Έχετε απόλυτα δίκιο. Ο πολιτικός χρόνος είναι πυκνός, πιστεύω ότι η κυβέρνηση έχει απόλυτη συναίσθηση της ευθύνης που έχει αναλάβει και βλέπετε ότι με κάθε τρόπο, ακόμα και χωρίς να υπολογίζει το πολιτικό κόστος, προχωράει σε μία σειρά από επιλογές. Ταυτόχρονα όμως πρέπει να πούμε κάτι, αυτό το αίσθημα ευθύνης, αναλογικά βέβαια γιατί άλλο το να είσαι κυβέρνηση άλλο να είσαι αντιπολίτευση, θα πρέπει όλες οι πολιτικές δυνάμεις να το επιδεικνύουν και δυστυχώς δεν βλέπουμε από την αξιωματική αντιπολίτευση να υπάρχει η γενναιότητα σε αυτή την προσέγγιση. Δεν θα πω ότι η συναίνεση σημαίνει ταύτιση των απόψεων. Σίγουρα κάθε κόμμα έχει τη δική του πολιτική γραμμή, την αυτονομία του, εμείς δε ζητούμε ούτε φυσικά μπορούμε να δεχτούμε έξωθεν επιβαλλόμενες συναινέσεις, είμαστε μία δημοκρατική χώρα, αλλά από εκεί και πέρα πιστεύω ότι ο ελληνικός λαός περιμένει περισσότερο θάρρος σε αυτήν την κατεύθυνση της Εθνικής συναίνεσης και από τη μεριά της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Σας ευχαριστώ πολύ, κυρία Ξενογιαννακοπούλου.

Μ. ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Κι εγώ. Να είστε καλά. Γεια σας.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Καλή σας ημέρα.

25 Μαΐου, 2011