Απονομή του Χρυσού Σταυρού του Τάγματος της Ευποιίας της Ελληνικής Δημοκρατίας στην κυρία Ήβη Σακκουλίδου

Στις 11 Φεβρουαρίου 2014, σε μια ειδική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Σισμανόγλειο Μέγαρο, ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στην Κωνσταντινούπολη κ. Νίκος Ματθιουδάκης επέδωσε στην κυρία Ήβη Σακκουλίδου, κόρη του μακαριστού πατρός Μελέτιου Σακκουλίδη, το Χρυσό Σταυρό του Τάγματος της Ευποιίας, που της απένειμε ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας για τη δωρεά της συλλογής Σακκουλίδη στο Σισμανόγλειο Μέγαρο.

http://www.flickr.com/photos/sismanoglio/sets/72157640917715195/

Ακολουθεί η ομιλία του κ. Γενικού Προξένου:

Σε μια εποχή δύσκολη για όλους, και σε  όλους τους τομείς, υλικό, πνευματικό και ηθικό,  είναι αυτονόητο καθήκον μας να προβάλλουμε πράξεις που ξεχωρίζουν. Που ξεχωρίζουν όχι μόνο για την ανιδιοτέλεια τους, αλλά και για τον απώτερο στόχο που αυτές επιτυγχάνουν.

Η κυρία Ήβη Σακουλίδου, κόρη του μακαριστού πατρός Μελετίου, που όλοι σας, εκτός από εμένα, είχατε τη χαρά να γνωρίσετε,  έγινε συμμέτοχος στην ιδέα - σχέδιο του προκατόχου μου  κ. Βασίλη Μπορνόβα και συμφώνησε να δωρίσει τη συλλογή βιβλίων του πατέρα της στο ελληνικό κράτος  με την ρητή προϋπόθεση ότι αυτή θα παραμείνει στο Σισμανόγλειο Μέγαρο στην Πόλη και θα είναι προσβάσιμη στους ερευνητές.

Η συλλογή αυτή, δώδεκα χιλιάδων τίτλων, βιβλία περιοδικά και φυλλάδια εκδόθηκαν στην συντριπτική τους πλειοψηφία στην Κωνσταντινούπολη αλλά και σε άλλες εστίες του ελληνισμού,  Σμύρνη και  Τραπεζούντα,  αλλά και στην Ελλάδα και άλλα σημαντικά εκδοτικά κέντρα της δύσης.

Εκδόσεις από τις αρχές του 17ου έως τις αρχές του 21ου αιώνα.  Η ιδιαίτερη αξία της συλλογής βρίσκεται στις ελληνικές εκδόσεις της Κωνσταντινούπολης, ανεκτίμητα τεκμήρια για όσους μελετούν την ιστορία των ελληνορθοδόξων κοινοτήτων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και ιδιαιτέρως της κοινότητας της Κωνσταντινούπολης.

Η συλλογή στεγάζεται στον δεύτερο όροφο του Σισμανογλείου Μεγάρου, τον οποίο μπορείτε να επισκεφθείτε και διαμορφώθηκε με χορηγίες επώνυμων και ανώνυμων δωρητών την περίοδο του προκατόχου μου. Ο πλούτος όμως αυτής της συλλογής δεν θα μπορούσε μόνο να μείνει κλεισμένος σε αυτή τη βιβλιοθήκη. Από τριετίας έχει ξεκινήσει ένα πρόγραμμα ψηφιοποίησής της, που σκοπό έχει να δώσει τη δυνατότητα σε όλους όσους μελετούν την ιστορία των Ελλήνων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία να έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο σε αυτή τη σπάνια και πολύτιμη συλλογή.

Μέχρι σήμερα έχουμε ψηφιοποιήσει και αναρτήσει στο ψηφιακό αποθετήριο Μέδουσα και μέσα από αυτό στην ευρωπαϊκή βάση δεδομένων EUROPEANA περίπου 1.300 τίτλους. Το έργο της ψηφιοποίησης γίνεται από εθελοντές στην πλειοψηφία τους, Έλληνες φοιτητές Erasmus στην Πόλη.

Ο πατήρ Μελέτιος Σακουλίδης υπήρξε ένας φωτισμένος άνθρωπος που διέσωσε σπάνια ντοκουμέντα της μακραίωνης ιστορίας της πόλης. Το γεγονός ότι σήμερα όλοι έχουν πρόσβαση στα σπάνια τεκμήρια που με αφοσίωση και πάθος συγκέντρωνε σε όλη του τη ζωή είναι νομίζω ο καλύτερος τρόπος να τιμήσουμε τη μνήμη του.

Εύχομαι και άλλοι συλλέκτες και μελετητές, σχολεία και ιδρύματα να ακολουθήσουν το παράδειγμα του και να βρουν τρόπο να θέσουν στη διάθεση των επομένων γενεών τον πνευματικό πλούτο που διαθέτουν.

Η Ελληνική Πολιτεία θέλησε ύστερα από εισήγηση του Γενικού Προξενείου να τιμήσει την κυρία Ήβη Σακουλιδου για την πράξη της αυτή. Να την  επιβραβεύσει  με ένα ελάχιστο ηθικό αντίδωρο, αλλά και μία δημόσια αναγνώριση.

Αξιότιμη κυρία Ήβη Σακουλίδου,

Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, σε αναγνώριση αυτής της πράξης υψηλού ηθικού και πνευματικού επιπέδου σας απένειμε τον Χρυσούν Σταυρό του Τάγματος της Ευποιίας, τον οποίο μου ανέθεσε και έχω την ιδιαίτερη τιμή και χαρά να σας επιδώσω.

Θα ήθελα να μου επιτραπεί να προσθέσω κάτι.

Η εξαιρετική δουλειά που γίνεται στην συλλογή Σακουλίδη γίνεται σε εθελοντική βάση. Αυτή δεν θα ήταν δυνατή εάν δεν υπήρχε ένας άνθρωπος, ο οποίος κυριολεκτικά αποτελεί την ψυχή όλης της προσπάθειας.

Ο κύριος Γιάννης Παίσιος είναι πολλές ώρες κάθε μέρα, τα τελευταία αυτά χρόνια και συστηματικά εργάζεται για την επίτευξη αυτού του μεγάλου έργου.

Δεν έχουμε άλλον τρόπο να τον ανταμείψουμε, πέρα από τις επαναλαμβανόμενες συχνά ευχαριστίες μας και προκειμένου αυτές να αποτυπωθούν, εγχάρακτα, σε κάτι λιγότερο βαρύ από μάρμαρο, παρ' ότι θα του άξιζε, θα ήθελα να του επιδώσω ένα ελάχιστο αναμνηστικό, ως ένδειξη της βαθύτατης εκτίμησης όλων μας.